Te gek dit, lekker aan het genieten op het dakterras ergens in het pittoreske Groningen waar ik lees over het hitteplan van Nederland, náást al uw klachten over warmte en werken. Boe-hoe. Laten we ook direct een plan maken voor sneeuw, losgeslagen postbodes en een vulkaanuitbarsting.
Het land van bitterballen, frikandellen, kroketten, Heineken, Sonnema en de drooglegging van polders. Waar zijn al die goede ideeën gebleven? Waar is de Nederlander met een natuurlijk gevoel voor ondernemerschap, ongezond positivisme en een voorliefde voor mini-Bourgondië in eigen land gebleven?
Als jonge hond ben ik opgegroeid in de klachtenregen waardoor dit landje zo vaak wordt geteistert. Met dank aan mijn lieve ouders die ook maar doen wat ze kunnen. Een lichtpuntje aan de horizon zien behoort tot de verloren vaardigheden en onder moeders paraplu zijn we al jaren niet veilig meer.
Moeder de gans Rutte laat het lekker afweten en, sure, je kunt niet iedereen tevreden houden. Dat hoeft ook helemaal niet, maar als u op het hoofd van uw ‘onderdanen’ spuugt komen we in opstand.
Behalve in Nederland. Want hier zetten we spuug om in gal en zeiken we over onze kinderen tot ze net zo Black & Yellow zien van de zeurderige klaag-noten als wij. Ik ben teleurgesteld in u en ik ben teleurgesteld in mezelf dat ik mij genoodzaakt voel een dergelijk stuk te publiceren.
Mijn dag was een goede 12 uur awesome, gevuld met zon, bier, pinda’s en humor. Tot u de noodzaak zag mijn dag om zeep te helpen met uw akelige klaagzang omtrent de hitte. Schaam u.
Moet u werken, maar is het mooi weer en wilt u anderen niet lastig vallen met uw humeur? Meld u lekker ziek als u geen snipperdagen meer heeft. Of u moet naar de tandarts. Het maakt mij in elk geval niet uit wat voor smoes u bedenkt, maar ga alstublieft een dagje of twee in de zon zitten tot u een ons weegt en voel u weer even Bourgondiër in eigen land. Palmke, stukske melon coton en een liedje van Chef Special.
Graag gedaan.
