Oprakelen, ik houd er niet van. Achterom kijken, het is aan mij niet besteed. Maar na de gênante uitlatingen van burgemeester Aleid Wolfsen bij Avro’s Vrijdagmiddag Live vrijdagmiddag, moet ik toch een paar zinnen opschrijven over de vernietigde oplage van Ons Utrecht in april 2009 met daarin een artikel over zijn declaratiegedrag.
De pdf van het bewuste artikel voeg ik bij dit korte stukje. Dan kan iedereen het nog eens lezen en tevens constateren dat de krant sowieso al was opgemaakt net voor het paasweekeinde van 2009.
Wolfsen bagatelliseerde in het radioprogramma de censuur die hij destijds toepaste op Ons Utrecht. Hij ontkende voorts vaker met hoofdredacteuren over artikelen te hebben gesproken. Wolfsen vond dat de gemeenteraad in april 2009 tijdens een debat de ‘persbreidel-kwestie’ mooi had afgehecht. Ik kreeg de sneer mee met copy paste een artikel van het AD/UN – een artikel dat ook niet was verschenen – te hebben overgenomen. Quatsch!
Al in mei 2009 moest Wolfsen zich wederom verdedigen in de Utrechtse gemeenteraad omdat hij zeer verregaande contacten had onderhouden met de toenmalige hoofdredacteur van AD/UN over een artikel rond zijn pensionkosten. De gemeenteraad sprak schande van de wijze waarop Wolfsen zich had verhouden met deze hoofdredacteur. De emails waren onder druk van de raad openbaar gemaakt en logen er niet om. Hoezo geen indringend contacten met andere hoofdredacteuren heer Wolfsen? Later ondervond dagblad De Pers hetzelfde trouwens.
Wolfsen mocht blijven, bij het AD/UN werd de hoofdredacteur met vervroegd pensioen gestuurd.
Nog niet lang geleden bevestigden de twee meest directe toenmalige medewerkers van Wolfsen aan mij persoonlijk hoe het de burgemeester was gelukt mijn artikel uit de krant te krijgen. Ik vind het richting deze twee personen niet netjes hun functies en namen op te schrijven en zal dat dus niet doen.
Na dagen van intensieve pogingen van Wolfsen om het artikel tegen te houden is hij te lange leste op paaszondag, via wat vriendjes uit de Tweede Kamer, bij de baas van Holland Combinatie, onderdeel van de Telegraaf Holding die Ons Utrecht wat maanden eerder had gekocht, aan de keukentafel beland. Tegen alle adviezen van zijn adviseurs in. Toen hij die zondagavond laat en zeer in zijn nopjes zijn meest directe medewerkers op de hoogte bracht dat het hem gelukt was de oplage van Ons Utrecht aan te passen, hebben deze personen zeer ontstemd gereageerd op deze persoonlijke actie van Wolfsen. Beiden gaven aan verbijsterd te zijn en wenste Wolfsen veel succes met de gevolgen. Wolfsen bagatelliseerde de mogelijke gevolgen: volgens hem zouden die er niet zijn. Vreemde inschatting van een openbaar bestuurder. En de hele geschiedenis laat zien hoe hij zich vergiste.
Het ‘persbericht’ van HC dat de krant zelfstandig tot de conclusie was gekomen het artikel niet te plaatsen komt hiermee in een heel ander daglicht te staan. Het persbericht is volledig geregisseerd door de keukentafelvriendjes. Naar dit persbericht verwees Wolfsen in Avro’s Vrijdagmiddag Live. Dan durf je.
Jammer is dat we gezien de houding van Wolfsen nooit te weten zullen komen wat er op paaszondag exact aan de keukentafel van de HC-chef is gewisseld. Is er een handdruk gegeven op contractverlenging van de gemeentelijke advertenties in Ons Utrecht? Wellicht. Het interesseert mij verder ook niet. Net zoals de hele kwestie mij niet interesseert. Wat mij wel interesseert is openbaar bestuurders die een loopje met de feiten nemen. Waarom blijft Wolfsen na al die jaren zo’n gemankeerd beeld van de censuurkwestie rondstrooien? Misschien is ie er zelf in gaan geloven.
Meer documenten op de site van Wouter de Heus.
