Jarenlang was hij de vieste man van het vaderlandse kapitalisme. Jan Bennink verdiende ooit 87 miljoen bij de verkoop van Numico aan het Franse Danone en de bak gal die hij over zich heen gestort noopte hem de te verlaten. Bennink zwierf jarenlang over de wereld, deed aan goede doelen-werk en keerde weer terug naar de lage landen, om nog een keer een kapitalistisch kunstje te flikken. Deze keer is hij helaas minder succesvol.
De geschiedenis herhaalt zich, de oude Marx beaamde dit, maar voegde daar bitter aan toe: ‘De eerste keer is het een tragedie, de tweede keer een klucht.’ Bennink toont met deze tweede truc zijn ware aard van hebberd.
De 87 miljoen die hij verdiende waren terecht volgens de klassieke wetten van het kapitalisme: door Bennink groeide de waarde van Numico en dus mocht hij meeprofiteren. Niets mis mee. Sterker nog: fantastisch gedaan. We gunnen iedereen een Bennink-moment.
De verkoop van DE aan Duitse Joh. Benckiser, een bedrijf waar Bennink ooit werkte, levert minder geld op. Bennink werd na zijn retraite CEO van de Hollandse koffiebrander om het kwakkelende bedrijf verder te helpen. Deze stunt pakte minder goed uit dan zijn trapeze act bij de mondiale pillen- en vitaminegigant.
Bennink liep al snel aan tegen een boekhoudschandaal van een Braziliaanse dochter waardoor de prijs niet katapulteerde naar stratosferische hoogten die hij gewend was bij zijn werkzaamheden bij eerdere ondernemingen.
De bestuursvoorzitter is dit keer dus geen master of the universe, maar een kleine krabbelaar die meegraait. DE wordt voor 7,5 miljard euro overgenomen door de Duitse investeerder die ook belangen in koffiebedrijven bezit in Amerika.
De Nederlandse dealmaker, die DE eerder losweekte van Sara Lee, een bedrijf waar hij overigens ook jarenlang arbeidde, kan nu weer geld verdienen, bovenop de klapper die hij ontvangt als aandeelhouder. Hij heeft bedongen dat hij een prestatiebonus van 5,7 miljoen euro ontvangt bij verkoop.
En dat levert nu de beestachtige instincten op die je niet moet hebben. Bennink krijgt 8,2 miljoen euro voor het vergroten van de taart, waar elke aandeelhouder naar rato in mag happen, maar toch vindt hij dat hij niet genoeg toucheert voor twee jaar buffelen.
Bennink staat bekend als een zeer energieke persoonlijkheid die 24/7 doorknalt en zijn privé-leven – bij Numico was dat non-existent – op het spel zette voor de waarde van de onderneming. Hij mag meeprofiteren van de waardestijging die hij creëert, maar dat is ook genoeg. Andere werknemers hebben ook bijgedragen. Hij heeft voor zijn werk een keurig salaris ontvangen, net als zijn collega’s die ook meewerkten aan de waardestijging. Die bonus is een belachelijk cadeautje.
Aandeelhouders APG, PGGM en Robeco protesteren vanmiddag bij een bijzondere aandeelhoudersvergadering tegen het buitenproportionele douceurtje. Waarom moet je nog een keer cashen als je al gecasht hebt?
Jan Bennink moet die bonus opgeven, weer onderduiken en op zoek gaan naar een nieuw project. En nog een keer cashen.
