Voor de date met de Vormgever besloot ik de groene jurk aan te trekken. “Misschien houdt hij van kleuren, net als ik.” dacht ik ongeveer toen ik mijn jurk voor die avond uitkoos.
Dat ik met de Vormgever een afspraakje heb, zit allemaal besloten in de fractie van de seconde dat hij de deur voor me open deed. Ik ben bij een uitgever, voor stagebezoek. Het is een zinderend hete dag, ik heb een eind gelopen vanaf de tram. Een verkoelende bries van zeelucht. Het witte pand waar mijn student het vak leert, is prachtig. Ik bel aan.
Het duurt even voor de deur opengaat. Die rare twilightzone van wachten voor een nieuwe deur, van dingen die staan te gebeuren (een beoordelingsgesprek van mijn student) en een wandeling die je net hebt afgesloten. Een leeg moment. Dan gaat de deur open. Ik zie en ruik MAN, een flits van borsthaar, geloof ik, of toch niet, maar ik kom hier voor stagebegeleiding, is deze oerman haar stagebegeleider? Ik begin van schrik te hakkelen.
“Eh… Hallo.”
“Hallo..” zegt ook de oerman.
“Ja. Eh, ik kom hier voor stagebezoek. Van Eleni”
Hij doet de deur open. Blijkt Art Director te zijn, hij is niet haar begeleider. Eleni stelt me voor aan hem en de rest van haar collega’s. Ik krijg een rondleiding door het pand. Ze heeft haar stage goed gedaan, het beoordelingsgesprek verloopt prima. Na een uur sta ik weer te wachten op de tram terug.
We hebben afgesproken aan het water, beneden, bij het Oude Pothuys in Utrecht. Ik spied vanaf de brug of ik hem zie. Bij mijn groene jurk heb ik groene chearleaderslaarsjes aan. “Franse tokkielaarsjes,” noemt mijn collega @MichelSimons21 ze. Ik twijfel ineens of ik die er wel bij aan had moeten trekken. Misschien moet ik ook gewoon weg. Nu kan ik nog terug. Maar ik ben te nieuwsgierig en heb er tegelijkertijd zin in, want we hebben ondertussen al veel briefjes heen en weer geschreven via de mail. Hij lijkt me een leuke man, ik wil hem beter leren kennen. En wat bommen de laarsjes, ik vind ze zelf toch mooi? Hij draagt een laagkruizige skatebroek voor pubers en ik Franse tokkielaarsjes. We zijn in evenwicht.
Ik sta bovenaan de trap en daal af. Waar is de Vormgever nou? Ik kijk naar beneden in plaats van naar de treden. Dat had ik niet moeten doen. Met een enorm kabaal (waarbij ik geloof ik rauwe kreten slaak) flikker ik via mijn rug steil naar beneden. Het geroezemoes van pratende mensen beneden verstomt. Opengesperde ogen en handen voor monden. En dan die stilte. Neeneenee praat alsjeblieft door! Waarom kijk ik nooit eens uit mijn doppen?
“Het gaat wel”, wuif ik helpende handen weg terwijl ik overeind krabbel. Het gaat helemaal niet. Mijn rug is gebroken. Het bloed gutst uit mijn arm. ‘Als het bloed maar niet mijn groene jurk bevlekt, dat is nu het belangrijkste,’ denk ik terwijl ik over het terras strompel, op zoek naar de Vormgever.
Daar is hij. Oerman.
Ik hou met mijn rechterhand mijn linkerarm dicht vanwege het bloed.
“Ik wilde een verpletterende indruk op je maken,” probeer ik met trillende stem een kwinkslagje te plaatsen, in de hoop de situatie nog enigszins te redden. Maar daarvoor is het allang te laat. Mijn lach is scheef en raar, vanwege de rugpijn.
De Vormgever kijkt. Geeft me een zachte zoen. Ik voel me rustig worden. Zou ineens wel willen huilen. Daar is een sterke hand op mijn rug.
“Ik haal een pleister,” zegt hij.
Jurk: Steps, € 99,-
Laarsjes: RaffleBoots € 160,-
Hoe kies je de juiste lengte van je jurk?
Goed
– Net over de knie. Het accent komt op je je onderbenen en enkels.
– Kort, halverwege je benen. Het accent ligt op je benen. Moet wel een strak jurkje zijn, een wijd kort jurkje kan tot je zestiende, je bent geen ballerina.
– Lang, tot net boven je enkels of tot de grond. Staat sierlijk en chique. Voordeel: je kunt er ook een laag sandaaltje onder
Fout
– Op de knie of net een centimeter er boven. Het accent komt op je knieën, en die zijn bij niemand mooi.
– Net over je billen. Dat doe je maar in de slaapkamer of op het strand. Tenzij je in de uitverkoop bent.
Marieke van Willigen is onderzoeksjournalist met een passie voor jurken. Meer jurken op Jurken van Maria. Meer Marieke op haar blog en haar website.
