De moderne tijd zorgt ervoor dat we alles met elkaar kunnen en willen delen. Ook op het gebied van fotografie. Het Internet staat vol met ongelooflijk mooie foto’s in de grootst mogelijke variaties. Fotografie is hot. Dat is pure artistieke winst. Genieten dus. Maar helaas niet in alle gevallen. Het wereldwijde web puilt namelijk uit van de, veelal vrouwelijke, fotofetisjisten met een bizarre (foto)voorkeur. Grofweg zijn hun pics te verdelen in drie categorieën:
Dat zijn de foto’s die gemaakt worden van voedsel, al dan niet in combinatie met een drankje. Wat je eet moet gedeeld worden met de rest van de wereld. Want die miljarden mede-aardbewoners en mede-fotofielen zitten daar natuurlijk op te wachten. Sure. Ik kom wel eens ranzige foodfoto’s tegen waarop ik niet kan herkennen wat het is en of het al een keer gegeten is. Soms ook nog eens in combinatie met een hippe kleurbewerking, waarbij het voedsel al dagen verteerd lijkt te zijn of rechtstreeks uit de keuken van een radio-actief restaurant lijkt te komen. De enige vraag die bij me opborrelt, soms letterlijk, wanneer ik zo’n culinair laagstandje zie is: waar-om…?
Dit zijn foto’s die genomen zijn door jonge, vrolijke meisjes (vaak al van ruim in de veertig), die trots zijn op hun voeten. Vandaar dat deze urgente menselijke loophulpmiddelen ook vaak te bewonderen zijn op vakantiekiekjes en op dagen dat het mooi (strand)weer is. Lekker voeten met elkaar delen, al dan niet voorzien van enkele heerlijke kalknagels en/of hamer- en schimmeltenen, die gelukkig meestal gecompenseerd worden door een mooi nagelkleurtje of mini-schilderijtje op deze luttele vierkante nagelcentimeter. Hartstikke leuk. Ook om op canvas af te laten drukken, en in de woonkamer op te hangen, naast de foto van het half aangevreten bord lasagne! Of om als cadeau te geven aan je pedicure. De enige vraag die bij me neerdaalt, wanneer ik zo’n podotherapeutisch laagstandje zie is: waar-om…?
Dit zijn foto’s die gemaakt zijn door (weer) voornamelijk jonge, vrolijke meiden of slappe aftreksel hiervan (midlife-crisis!) die denken hun wulpse jeugdigheid te behouden door het maken van een duckfacefoto en deze wereldwijd te verspreiden via Het Net (sorry, Janice Dickinson). Op zo’n foto staat een persoon met een getuit Donald Duck-mondje, meestal voor een spiegel, een fotoportret van zichzelf te maken. Ik ben jarenlang één van de grootste fans van Donald Duck geweest. Ik vind het dan ook eendonwaardig hoe deze nep- eendenmensjes zich portretteren, ten koste van onze gevederde vriend. De enige vraag die dan ook uit mijn mond komt, wanneer ik zo’n Katrien Duck(face) laagstandje zie is: waar-om…?
Tja, de moderne tijd zorgt ervoor, dat we alles met elkaar kunnen en willen delen. Fotografie is hot. Blijf dus vooral mooie en verantwoorde shots schieten van je dagelijks eten en drinken, je vrolijkste, zomerse voeten en knapste eendensnuitje!
Maar haal het a.u.b. niet in je hoofd om ze met ons te delen… Dank.
