Op de officiële website van de stichting ‘Alpe d’HuZes’ staat een verklaring die, op het moment van schrijven, inmiddels 34.993 keer is bekeken. En dat in nog geen vierentwintig uur tijd. De stichting, die zich vanaf 2005 op financieel gebied inzet bij de onderzoeken in de strijd tegen kanker, werkt nauw samen met de KWF Kankerbestrijding. Oprichter van de stichting is ene Coen van V. Een man, die al jarenlang als initiatiefnemer van de stichting ‘Alpe d’HuZes’ op handen wordt gedragen door massa’s mensen. Mensen die hem graag op een uiterst sportieve manier, helpen bij het vergaren van geld voor de zeer waardevolle onderzoeken bij het opsporen en bestrijden van de gevreesde ziekte.
Onder het motto ‘Opgeven is geen optie’, worden elk jaar door duizenden fanatieke deelnemers, miljoenen euro’s ingezameld in de strijd tegen kanker. De deelnemers brengen door middel van sponsorgelden het totaalbedrag elk jaar weer naar een nieuwe recordhoogte. Vaak zijn het amateurwielrenners, die nog nooit een berg van naam op hun fiets hebben beklommen. Maar door de focus en de mentale strijdbaarheid om te vechten tegen de ziekte die jaarlijks vele mensen treft, lukt het veruit de meesten om de Franse berg, de Alpe d’Huez (met een stijgingspercentage van 7,9%), maar liefst zes keer te beklimmen. In één dag tijd. Deze mensen mogen gerust helden worden genoemd.
Enkele dagen geleden trof ik echter een nieuwsartikel aan, dat vergezeld werd door een grote foto van een strijdlustig ogende Coen van V., de initiatiefnemer van het jaarlijks terugkerende, grote ‘Alpe d’HuZes-project.’ Helaas werd in dit artikel (weer) bevestigd, dat de twijfel van sommige mensen over het op de juiste plek terecht komen van ingezamelde goede-doelen-opbrengsten, enigszins terecht blijkt te zijn. Waar de website van de stichting ‘Alpe d’HuZes’ pretendeert een ‘antistrijkstokbeleid’ te voeren, dacht de heer van V. daar anders over. In de euforie van zijn behaalde succes, kon hij de grootse successen van zijn stichting, en de bijbehorende miljoenen in de kas, niet aan en beging hij een grote fout.
Het werd een fout, die gepaard ging met een bewijs van weinig ethisch besef. Coen van V. hanteerde helaas zijn eigen ‘strijkstokbeleid’. Waar hij als hoofd van de stichting er op zou moeten toezien, dat al het sportief verdiende geld volgens de regels zou worden besteed in het onderzoek naar de gevreesde ziekte, declareerde van V. zonder blikken of blozen een bedrag van maar liefst 160.000 euro voor een ander ‘goed doel’: zijn eigen bankrekening! Zijn laatste bericht op Twitter werd gepost op de dag dat het nieuws van zijn financiële, autonome vrijpostigheid bekend werd gemaakt. Daarna werd het stil.
Gelukkig kan negatieve publiciteit ook positieve gevolgen hebben. Laten we hopen dat van V. berouw toont en op zijn minst uitleg geeft over zijn handelen. En dat deze aandacht nóg meer helden in 2014 op de fiets bij elkaar zal brengen, om een bijdrage te leveren aan het onderzoek in de strijd tegen deze vreselijke, onmenselijke ziekte. Want: ‘Opgeven is immers GEEN optie…!’
Dat van V. het gedeclareerde geld terugstort naar zijn eigen stichting, daarentegen wél.
