Cédric Jacquemyn is een poëet. Zijn kleding is zwaar en bijna depressief in natuur. Natuur is hier een essentieel begrip, want dit is exact waar de inspiratie voor zijn collecties uit voortkomt. Die collecties dragen dan ook titels als “Plains Of Native Rites”, “Fields Of Regeneration”, “The Waste Land” en “The Last Glacier”. Die laatste‘The Last Glacier’ is bijvoorbeeld geïnspireerd door de smeltende poolkappen in IJsland.
Jacquemyn probeert zijn mode hoofdzakelijk als ambacht te houden. Met een klein team vrienden en stagiaires maakt hij zijn collecties vanuit Antwerpen. Daar studeerde hij ook af aan de Academy of Royal Arts. Antwerpen, waar ook al zijn materialen en concepten ontstaan. Hij lijkt te genieten van ieder moment van dat ambachtelijke proces. De juiste rits kiezen, de perfecte knopen vinden.
Zijn juwelen zijn andere koek. Geïnspireerd op de Svalbard Global Seed Vault in Noorwegen maakt hij sieraden met zaden er in. Kleine plantjes die groeien in kettingen. Een beetje eigenzinnig maar ook best romantisch. Misschien is dit wel het Antwerpen Academy onderdeel van zijn werk. Ann Demeulemeester studeerde hier immers ook af.
Overzicht is belangrijk voor zijn authenticiteit volgens Jacquemyn. Dat blijkt bij nadere inspectie van zijn werk ook. Alle onderdelen van de stukken van Jacquemyn zijn namelijk handgemaakt. Dat maakt alles fragiel. Een beetje als de natuur zelf, zoals het een poëet betaamt. Derhalve verschijnt een nieuw vraagstuk. Kan hij die kleinschaligheid behouden naar mate hij succesvoller wordt?
Het is gemakkelijk een designer te romantiseren die zijn collecties zo passievol en kleinschalig neerzet. Laten we hopen dat hij die romance in stand kan houden.
