Het wordt een karig Europees voetbalseizoen voor Nederland. Op het lijstje afvallers voor de Europa League kunnen we na FC Utrecht en Vitesse nu ook Feyenoord bijschrijven. De Rotterdammers verloren thuis met 1-2 van het Russische Kuban Krasnodar, terwijl een overwinning noodzakelijk was voor deelname aan de groepsfase. Feyenoord-aanvaller Armenteros sprak na afloop van een terechte uitschakeling en verdediger Nelom noemde het jammer voor de supporters. “We wilden de supporters belonen voor hun steun, juist zij verdienden de Europese reisjes.”
Voor de wedstrijd werd Het Legioen opgeroepen om een ‘totale heksenketel’ van De Kuip te maken. Dat namen de supporters voldoende serieus: clubliederen werden het gras over gebulderd, er klonk voortdurend applaus en overal staken strijdlustig gebalde vuisten de lucht in. Kale mannen met vetrimpels in hun nek zongen gebroederlijk met heren die hun natgekamde haren boven een net gestreken overhemd droegen. Luidkeelse zang uit gloeiende aderen; klaar voor een veldslag.
Daar keken zo’n honderd meegereisde Russen wat beteuterd tegenaan. Zoveel geluid kon niet goed zijn voor hún jongens uit Krasnodar.
Dat bleek. Althans, in het begin.
Terwijl de geur van groene rookbommen en ander vuurwerk nog in de neusvleugels van de spelers hing, lag de bal namelijk al op de stip. Penalty Feyenoord: mis. Pellè vuurde op het lichaam van keeper Belenov, die qua outfit in de verte aan Hans van Breukelen deed denken. Reden te meer voor de fanatieke Feyenoord-troepen om nog harder te zingen. En vooral: nog agressiever te fluiten bij balbezit van Kuban Krasnodar.
Armenteros: “We wilden het enthousiasme van het publiek gebruiken, het gaf ons energie. Mede daarom begonnen we ook zo goed aan de wedstrijd en kwamen we snel op 1-0. Een mooie aanval via Clasie en Immers, knap afgerond door Pellè.”
De vroege achterstand was reden genoeg voor een Rus in clubtrainingspak om te vloeken en tieren op de perstribune. Hij smeet met klanken die alleen Russen zo kwaad kunnen uitspuwen en onderwijl beet hij op zijn brede knokkels. Net zo lang tot de toevallige gelijkmaker viel.
Nelom: “Na de 1-1 werden we slordiger. Ons positiespel was minder goed op orde en we hadden ook weinig geluk bij het afmaken van de kansen die we kregen. Kuban Krasnodar is heus een goede tegenstander, maar wij hadden beter moeten blijven voetballen.”
Armenteros zag ook dat het hoge niveau van de eerste vijftien minuten niet meer gehaald werd. “We stonden vaak nèt een metertje te veel naar links of rechts, waardoor zij een enkele kans konden creëren en direct effectief toesloegen. Kuban Krasnodar heeft een sterke ploeg, maar het is ook weer geen FC Barcelona. Als wij volwassener hadden gespeeld zat er meer voor ons in, maar we zijn nu eenmaal nog een jonge ploeg.”
Na de spontaan gevallen 1-2 leek Feyenoord gekraakt, maar de supporters uit Rotterdam bleven zingen. Al lang niet meer in de hoop om nog brullend een wonder op te wekken, maar gewoon uit schor geschreeuwde clubliefde. Zo nu en dan zongen de honderd Russen een minuutje harder, maar het stadion viel niet stil. Sterker nog, het publiek zinderde van opwinding toen er een opstootje ontstond tussen Feyenoord-supporters en Kuban-aanhangers. Weliswaar werden de groepen gescheiden door een staalglazen hekwerk, maar de vechtersbazen haalden genoeg voldoening uit de vuistslagen op het onbreekbare raam, over en weer. Het was veilig vechten en leuker om naar te kijken dan de ingedutte tweede helft.
De Rus is trainingspak zette zijn bril op het puntje van z’n neus. Ook hij keek aandachtig naar de doelloze bokspartij, zelfs toen de supporters al lang uitgeblaft waren. De scheids kon ieder moment affluiten, de wedstrijd was gespeeld. Er vloog slechts nog één vijandig bierglas richting zijn landgenoten. De Rus moest erom lachen.
“Over twee wedstrijden gezien is het wel een terechte uitschakeling,” sprak Armenteros realistisch. “Wij hebben onze kansen niet benut en zij waren wel effectief, dat zijn de details die de doorslag geven, nietwaar? We moeten de blik nu weer op Roda JC richten. Als het in Europa niet lukt, dan maar in Nederland.”
Aangevuld door Nelom: “Ik ben heel teleurgesteld, het halen van de groepsfase was heel belangrijk. Zowel voor ons als spelers, omdat het heel goed zou zijn om meer ervaring op te doen, als voor de supporters, die we niet hebben kunnen belonen voor hun geweldige steun. Juist zij verdienden de Europese reisjes.”
Na het laatste fluitsignaal applaudisseerden de Feyenoord-spelers voor het publiek en andersom. Toen de spelers echter snel richting kleedkamer wilden gaan, werden ze onverwacht uitgefloten. De fans duldden een ereronde zodat zij hun vermoeide spelers op een laatste ovatie konden trakteren. De nederlaag was al met al dus toch de moeite waard.
