Je hebt een bijstandsuitkering. Desondanks krijg je zes ton van de Rabobank en logischerwijs kun je niet meer aan je verplichtingen voldoen. Tot wanhoop gedreven pleeg je zelfmoord. Op de stoep van de Rabobank, als summum van crisissymboliek. Het overkwam Nick van Leeuwen, de aanleiding voor twee uitzendingen van Hollandse Zaken van Omroep Max.
Donderdagavond deel twee met de ‘moordenaar’ van Van Leeuwen, de Rabobank dus, als grote afwezige. Presentator Cees Grimbergen moet genoegen nemen met een gedateerde quote van Rabobanktopman Piet Moerland: ‘Ik vind dat alles dat door banken gedaan wordt het daglicht moet kunnen zien. Als u deze situatie in het daglicht plaatst, moeten we daar adequaat op reageren.’
Daarna sluiten de gelederen.
De Rabobank en de familie van Van Leeuwen gooien het op een akkoordje (schadevergoeding) met als voorwaarde dat wel iedereen zijn kop dicht houdt.
Ben Vonk is een vriend van Nick van Leeuwen en hij is de enige die in de studio stelling durft te nemen tegen het grootkapitaal. Hij ziet de afkoopsom van de Rabobank voor de nabestaanden van zijn vriend als ordinair zwijggeld. Want door het in de doofpot te stoppen voorkom je een precedentwerking, anders krijg je nog veel meer lijken op je stoep.
Hoe maak je een uitzending over een dergelijk heikel onderwerp zonder de boosdoeners? Want ook SNS en ING willen niet met hun billen bloot. De ING laat nog even fijntjes weten dat als je met een restschuld blijft zitten, je ook weer een probleem oplost. Want, dan lopen je schulden in ieder geval niet hoger op.
Grimbergen is een gedreven journalist, ‘old school’ volgens zijn oude werkgever de NCRV, waarvoor hij jarenlang Rondom Tien presenteerde. Cees moest het christelijke veld ruimen en omroep Max nam hem liefdevol op. Met één voorwaarde: alleen in de zomermaanden.
Cees zweette peentjes donderdagavond, want door het gebrek aan woordvoerders van de banken koos hij noodgedwongen weer voor een mix aan gedupeerden. Allemaal met restschuld, variërend van 3000 euro tot 2 ton.
Met natuurlijk de onvermijdelijke hoogleraar Banking&Finance, Harald Benink, die niet verder kwam met dat de banken meer ‘coulance’ moeten tonen naar hun wanbetalende cliënten. In dezelfde softe categorie viel Eddy van Hijum, Tweede Kamerlid voor het CDA. Hij signaleerde een lichte toename aan zorgplichtbesef bij de grootgeldschieters.
In de studio had men weinig boodschap aan deze twee predikers. Als je dakloos dreigt te worden en ook nog eens zonder baan, verlang je maar één ding: empathie voor je schrijnende situatie. En die ontbreekt ten enemalen. ‘Alsof je met een vies beest te maken hebt’, typeert een studiogast haar gesprek met de ING.
Soms moet je je als programmamaker afvragen of een vervolg op een verhaal wel gerechtvaardigd is. Temeer als de essentiële elementen domweg ontbreken.
