Op het affiche van de actiecomedy 2 Guns prijken Denzel Washington en Mark Wahlberg, maar het is Bill Paxton, die als Earl ‘God’s Son of a Bitch’ toch de show steelt. Jan-Henk Zandberg sleept hem in New York voor de TPO-camera.
“Hey, Djen Hank! Wait up, dude…” Acteur Bill Paxton moet vandaag op de mediadag rond de blockbuster 2 Guns tientallen internationale journalisten voorbij hebben zien komen, maar toch herkent hij mij acuut, zo hier in de skyscraper-lobby van het puissante Mandarin Oriental Hotel in Manhattan. Uh, Bill heeft zelfs mijn naam meteen goed. “Dat was een leuk tv-interview, net. Vond je ook niet?”, zegt hij, terwijl we op de lift naar beneden wachten. Paxton, die als vet-smeuïge bad guy een cruciaal personage vertolkt in deze semi-western, wuift nog even gedag naar zijn persoonlijke persdame en als de liftdeuren geruisloos dicht zoeven, vertelt de Texaan eerlijk en zonder enige schroom: “Geweldige meid! Ik heb haar onlangs zélf ingehuurd. Zij heeft namelijk al die interviews voor mij vandaag geregeld. Weet je, ik wist dat deze film, dit 2 Guns, misschien wel flink zou scoren. Bovendien vind ik mijn rol, lekker duivels, goed gelukt. Ik wil cashen met deze productie. Dus heb ik tegen de filmmaatschappij gezegd: ‘Ik moét aan deze pressjunket meedoen. Net als Denzel en Mark. Want ik hoor er bij, hóór. Geef mij ook wat aandacht.” Inmiddels buiten op Columbus Circle joelt Paxton joviaal naar zijn limo-driver (‘Yo, my mán!’), dat hij nog even naar de bar van het Trump Hotel gaat, net aan de overkant bij Central Park. Weer tegen mij: “Deze film wordt een doorbraakje voor mijn carrière. Ik pak zoveel mogelijk exposure. Er zijn collega’s die zulke kansen voorbij laten gaan. Ik niet. Dit is mijn moment.”
Bill Paxton is zo’n acteur, die je met terugwerkende kracht herkent. Hij had sleutelbijrollen in o.a. Titanic, Apollo 13, Twister en hij was daarnaast die legendarisch gladde autoverkoper in True Lies met Arnold Schwarzenneger. Dit 2 Guns is tevens zo’n amusante actie-comedy: popcorn en cola, maar dan mét brains. Het verhaal verloopt daarnaast volgens een sappig western-stramien, wanneer Mark Wahlberg en Denzel Washington als undercover-maatjes tegen wil en dank klassiek verzeild raken in een dolle dans rond coke-miljoenen. Partners zijn daarbij een Mexicaans drugskartel, enkele Amerikaanse overheidsdiensten en ja, de zeer uitbundige Bill Paxton dus als de schimmige staatsofficial Earl, geuzennaam: ‘God’s Son of a Bitch’. De chemie tussen Walhberg en Washington, die overigens onverwacht komisch uit de hoek komt, werkt hier bovendien perfect en onze Bill met z’n slepende Louisiana-accent blijkt – inderdaad – de perfecte side-kick, die het duo in alle hoeken en gaten van de productie glimlachend en bewapend opwacht. Het doet allemaal aangenaam denken aan Lethal Weapon, of 48 Hours en ja, 2 Guns heeft misschien wel dezelfde klassieker-potentie als Midnight Run, de hilarische eighties-roadmovie met Robert de Niro als bountyhunter. Hoewel? De IJslandse regisseur Baltazar Kormakúr schuift tijdens zijn interview met TPO gretig een andere classic naar voren. Grijnzend: “Als Europeaan is het natuurlijk altijd een natte droom om een soortement western te mogen maken, dus mijn voorbeeld was vooral Butch Cassidy and the Sundance Kid.” Het is verder dan ook geen toeval, dat 2 Guns zich afspeelt tegen een über-Amerikaanse achtergrond. De gasgusslers, de guns, de diners, de cops: het is allemaal americana tot de macht tien en in gloeiend Technicolor. Zo beseft ook Baltazar. Knikkend: “Ja, ik heb met opzet een overdreven, bijna vintage versie van het diepe zuiden van Amerika gecreëerd, mijn fantasy USA.”
2 Guns draait sinds gisteren in de bioscoop.
