Let op, dit wordt een explosief stukje. Tijdens de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer afgelopen week wilde VVD fractieleider Halbe Zijlstra best meedenken met de oppositie en 12 miljoen minder bezuinigen op de AIVD. Veiligheid is een belangrijk issue voor zijn achterban. Gaten in de begroting zijn er volop, dit weekend ontdekte ik dat er ook een merkwaardig gat zit in de beveiliging van het Tweede Kamergebouw. Ik heb de voorzittershamer van Halbe in de fractiekamer van de VVD persoonlijk in handen gehad en had hem kinderlijk eenvoudig mee kunnen nemen. Maar dat zou me dan nu een arrestatie hebben opgeleverd, dus heb ik in plaats daarvan iets achtergelaten. Een schone taak wacht voor het hoofd beveiliging om dat vandaag in die nogal zakelijk ingerichte, kale ruimte op te zoeken. Veel erger is dat ik ook een simpele sluipweg ontdekte om een bom in dezelfde fractiekamer achter te laten. Wat stelt de beveiliging van de leider van de grootste fractie van onze volksvertegenwoordigers eigenlijk voor?
Wie de Tweede Kamer, huis van onze democratie, als normale bezoeker binnenkomt wordt onderworpen aan een uitgebreide veiligheidscontrole. Tassen, broekriemen, laptops, alles gaat door een scan en je moet zelf ook door een detectiepoort. Het primaire doel van mijn bezoek was niet gericht op het onthullen van de schijnveiligheid, je valt natuurlijk wel van je spreekwoordelijke stoel met het ontdekken er van. Ik zou een workshop volgen in de Rookzaal, maar was iets verlaat. Het gebouw is een labyrint van gangen, dus als je er niet erg bekend bent, ga je dat niet vinden. Helemaal niet in het weekend, dan zijn er normaal nauwelijks mensen aanwezig, dus vroeg ik een man in de hal of hij een manier wist mij er te brengen.
Die man bleek niemand minder dan Wijnand Duyvendak, het oud Groen LinksTweede Kamerlid die in 1985 als klimaatactivist inbrak in het ministerie van Economische Zaken. Wijnand zei dat er eigenlijk iemand van de beveiliging mee zou moeten lopen, maar wilde mij best zelf naar de Rookzaal brengen. Zijn pasje gaf toegang tot veel deuren, een lift liet hij schieten, omdat we daar samen gewogen zouden worden. Dat deed vermoeden dat er een maximaal gewicht is ingesteld voor Kamerleden. Kom je boven een bepaald gewicht, dan impliceert het veiligheidssysteem dat je met zijn tweeën bent en zou de lift blokkeren. Dat leek mij geweldig voor een artikel, samen met Wijnand Duyvendak opgesloten in een lift in de Tweede Kamer als gevolg van illegale betreding.
Dat gebeurde dus niet. Oke, maar daarna? Behalve de bezoekersingang is er ook een ingang aan de zijde van het Plein. Voor genodigden en VIP’s. Aan die kant staat ook scanapparatuur, de mensen die zaterdag via die ingang binnenkwamen werden niet gescand. Na identificatie krijgen zij een sticker, van abominabele kwaliteit, met daarop de tekst ’genodigde’. Die dan op het colbert geplakt kan worden. Ik laat even in het midden of ik die sticker op de vloer vond of op andere wijze wist te bemachtigen: had je eenmaal die goedkope sticker, dan kon je vrij in en uit wandelen via de ingang van het Plein en wordt er dus totaal niet gecontroleerd wie jij bent of dat jij dan een bompakketje bij je hebt. De simpele verklaring van de beveiliging: zij doen dat om rokers te faciliteren. Men hoeft na een rookpauze ook geen identificatiedocument te laten zien, dus draag je die sticker over aan een terrorist, is het gewoon een kwestie van doorlopen om zonder enige moeite de beveiliging te passeren. Elke gewone bezoeker die via de andere ingang komt doorloopt bij elke binnenkomst opnieuw de complete body- en bagage check.
Daarna kreeg ik een rondleiding met een groepje mensen. Weer geen identiteitscontrole, helemaal niets. En zo belandde ik dus in de fractiekamer van de VVD. Halbe Zijlstra werd in zijn vorige post ook wel Halbe de Sloper genoemd, vanwege de afbraak van het cultuurbeleid, dus had zijn voorzittershamer een magische aantrekkingskracht op mij toen ik hem binnen bereik zag. De kleine, houten, lichtbruine slopershamer waar hij de fractie als het moet mee tot de orde kan roepen, is veel lichter dan je zou verwachten. U begrijpt al dat de tas die ik bij me had ook niet geïnspecteerd was, daar had ik de hamer zo in kunnen laten glijden. Hij voelt net zo goedkoop als de wrakke, uiterst magere beveiliging van deze ruimte. Onze gids was in de hal voor de fractiekamer veel te druk met vertellen om zelfs te constateren dat ik met die hamer speelde. De plek van de fractieleider is aan het hoofd van de tafel, vlak bij de deur. En er was tijd genoeg het hele vertrek rond te gaan en een object achter te laten zonder dat iemand het in de gaten had. Ik kon iets onder het matje van zijn microfoon leggen, of waar dan ook. Geen camera gezien. Dinsdagochtend komt de hele fractie weer bijeen in deze ruimte, dus is de vraag wie het eerste het bewuste bewijs van mijn aanwezigheid ontdekt, hij of de beveiliging.
Mail reacties naar de schrijver Egbert Born
