Er staat een stelletje in de fietsverhuur. Twee hele mooie, Arabisch uitziende mensen. Het meisje draagt een hoofddoek, maar niet zo eentje die heel strak zit. Het is meer een omgeslagen sjaal, waar nog wat plukjes haar onderuit steken. De sjaal ziet er duur uit, net als haar zonnebril en zijn handschoenen.
“Where are you from?” vraag ik ze, om voor we op weg gaan alvast een gesprekje te beginnen. De jongen lacht. “Where do you think?” Ik weet het niet. “Something arabic?” Ze moeten allebei lachen.
“Saudi Arabia.”
Ik ben een beetje verbaasd, want ik stel me altijd voor dat vrouwen uit Saoedi-Arabië volledig bedekt in een boerka lopen, in plaats van met een kleurige, gebloemde sjaal.
“Do people ride bikes in Saudi-Arabia?” Nee, lachen ze, het is er veel te warm om te fietsen. Maar waar hebben jullie dan leren fietsen? Het meisje legt uit: “In Saudi-Arabia, every house has a very big garden, so that’s where children learn to ride a bike.”
Ik vertel ze dat ik nog nooit iemand uit Saoedi-Arabië ontmoet heb en dat ze er veel westerser uitzien dan ik verwacht had. En dat wij op het nieuws vaak hele negatieve dingen over Saoedi-Arabië horen. “What did you hear?” vraagt de jongen grinnikend “What did the media tell you?”
Nou, pas geleden was er bijvoorbeeld nog een geestelijke die zei dat vrouwen niet mogen autorijden omdat dat slecht zou zijn voor hun baarmoeder. De jongen schudt zijn hoofd.
“These religious leaders think they are very highly educated, but everybody knows it’s not true.”
In Saoudi-Arabië krijgen gevangenen strafvermindering als ze religieus onderwijs volgen, legt hij me uit. Alle gevangenen volgen dus religieus onderwijs. Als ze dan eerder vrijgelaten worden, sluiten ze zich vaak aan bij de geestelijkheid. Ze denken dan dat ze er heel wat vanaf weten, en vervolgens gaan ze prediken dat vrouwen geen auto mogen rijden omdat het slecht zou zijn voor hun baarmoeder.
De mensen die het er niet mee eens zijn roeren zich wel af en toe, zegt hij. Let maar op, op 26 oktober gaan ze protesteren!
“Your media present it as if it’s Saudi Arabia’s biggest problem that women can’t drive.” zegt het meisje. “Of course, it is a problem, but in fact not such a big issue. Because in Saudi Arabia, every family has a driver.”
Ze hebben de countryside-tour geboekt, dus we fietsen naar het Amsterdamse Bos. Dat is natuurlijk niet echt de ‘countryside’ maar als tourguide in Amsterdam moet je roeien met de riemen die je hebt. Het is gelukkig erg lekker weer. “Aren’t there any fruits here?” vraagt de jongen, wijzend op de bomen en de bosjes.
“Is that a farm?” vraagt het meisje als we langs Boerderij Meerzicht fietsen. Nee, het is een pannenkoekenhuis. “Oeh, can we go in?” We zetten onze fietsen neer, en ze gaan even binnen kijken. Al snel komt de jongen weer naar buiten lopen. “Is it okay if we stay here for twenty minutes? She wants to try the pancakes.” We blijven, en ze eten samen een grote pannenkoek met banaan en slagroom op.
Als we na drie uur fietsen terugkomen bij de fietsverhuur, willen ze meteen weer terug naar het bos om een bootje te huren bij de kanovijver. Ik leg ze uit welke bus ze moeten nemen, en ze gaan op pad. Maar niet dan nadat ze me vijftien (!) euro fooi hebben gegeven. Aan geld zo te zien geen gebrek.
Ik kijk ze nog even perplex na, en wacht in spanning op 26 oktober.
Marie Hemelrijk studeert in Amsterdam en heeft een bijbaan als Amsterdamse tourguide.
Foto via Shutterstock
