Dat er mannen zijn, die met zijn zessen tegelijk, op een vroege vrijdagavond in Haarlem een jonge vrouw omsingelen. Vervolgens trappen ze haar tegen de grond. En dan schoppen ze net zo lang, totdat ze godzijdank weet op te staan en te vluchten: bont en blauw en met een pijnlijke heup. Het blijkt afgesproken werk te zijn.
Maar goed, dat zijn natuurlijk excessen…
Dat er op een zaterdagmiddag in Amsterdam Noord, gewoon op straat, een 26-jarige vrouw door haar 52-jarige ex-man met een hakbijl wordt aangevallen, zodat ze nu al dagen op de intensive care ligt, inmiddels buiten levensgevaar gelukkig.
Wat een excessief geweld.
Dat er een basisschool staat in Bos en Lommer, Amsterdam, waar in het speelkwartier de kleine meisjes op het schoolplein spelen met een hoofddoek op. Omdat dat moet van hun geloof, hun ouders, hun leerkrachten. Omdat ze hun schoonheid moeten bedekken. Zodat jongens en mannen niet in de verleiding worden gebracht. Kleine meisjes.
Nou ja, het is een exces natuurlijk.
Dat er een debat plaatsvindt in De Balie in Amsterdam over vrijheid en diversiteit in onze hoofdstad. Daar vertel ik dat een leerling van mij door haar vader in een internetloos dorp in de bergen bij haar oma is gedumpt, omdat ze in opstand was gekomen tegen zijn mishandelingen. Dat die vader met de rest van zijn gezin gewoon hier verder leeft, blijkbaar zonder noemenswaardige kritiek vanuit de gemeenschap, de moskee, de familie.
Volgens Roemer van Oordt, die bij mij in het panel zat, is dat een exces.
Maar wat is nou eigenlijk een exces? Volgens het Van Dale Woordenboek is het een uitspatting, een buitensporigheid. Mishandeling van één vrouw door zes mannen, letterlijk op je ex-vrouw inhakken, kleine meisjes met een hoofddoek, achterlating van pubermeisjes in bergdorpen: het zijn inderdaad geen zaken die schering en inslag zijn in Nederland.
Moeten we er daarom verder maar geen aandacht aan besteden? Moeten we daarom onze schouders ophalen en zeggen dat de focus op moslims en de islam overdreven is, islamofobisch, xenofobisch, racistisch en dus rechts?
Wat mij opvalt is dat diegenen die dat propageren zichzelf vaak erg vooruitstrevend achten. Ze stemmen veelal op linkse politieke partijen of vertegenwoordigen ze, ze gaan goed en vriendschappelijk om met medemensen van allerlei her- en afkomst, ze kunnen ontzettend goed intellectualiseren en hebben overal begrip voor.
Voor hen is iedereen gelijk. Voor hen zijn alle culturen gelijk. Ook als die heel andere -zelfs achterlijk te noemen- denkbeelden herbergen. Bijvoorbeeld met betrekking tot vrijheid, rechten en seksualiteit. Of LGBT’s, ongelovigen en vrouwen.
Deze zelfbenoemde gelijkheidsridders en -jonkvrouwen willen steeds maar op zoek naar wat we als mensen gemeenschappelijk hebben en niet naar wat ons van elkaar onderscheidt. Alles wat conflicten oplevert, wrijvingen en botsingen moet worden genegeerd. Alle verschillen weggeredeneerd.
Dat gaat zover dat witte mannen hun moslimbroeders op de schouder slaan, als die hun vrouwen thuis laten en tijdens zo’n debat in De Balie beweren dat gescheiden zwemmen emancipatorisch kan werken.
En het gaat ook zover dat Femke Halsema in haar stuk de oorsprong van doodsbedreigingen aan het adres van de Pakistaanse eigenzinnige actrice Veena Malik gelijk meent te kunnen stellen aan de bron van seksistische reaguursels op sites als GeenStijl, De Dagelijkse Standaard en de Telegraaf. Dat zou volgens Halsema namelijk zijn: “Een achterlijke seksuele moraal die zich uit in het vernederen en intimideren van eigenzinnige vrouwen.”
Daarbij verkiest ze te negeren dat Veena Malik haar geboorteland heeft moeten ontvluchten en nog steeds haar leven niet zeker is, terwijl de door Halsema aangehaalde Nederlandse voorbeelden bij mijn weten niet hoeven te vrezen voor hun leven omdat ze vrije vrouwen willen zijn.
Er is echt een essentieel onderscheid te maken tussen seksistisch schelden (hoe smerig en laag-bij- de-gronds ook) en doodsbedreigingen door leiders van een geloofsgemeenschap met gehoorzame volgelingen, in een land waar vrouwen geen rechtsbescherming kennen. Het eerste getuigt van een gebrek aan beschaving en wellicht inderdaad een achterlijke seksuele moraal. Het tweede is voortwoekerend, geïnstitutionaliseerd patriarchaal geweld tegen vrouwen.
Alle zogenaamde progressieven die zulk geweld -ook als het hier in Nederland plaatsvindt- als excessief betitelen, nemen het lijden van meisjes en vrouwen veroorzaakt door ongelijke man-vrouwverhoudingen voor lief. Ze beschouwen het als collateral damage van de zoektocht naar datgene dat ons allen tot mensen maakt. Als we dat punt eenmaal bereikt hebben zal het vrede zijn op aarde en komt alles goed. Eerst saamhorigheid in vooruitstrevendheid, dan komen die rechten van vrouwen automatisch.
Zulke “progressieven” hebben het de laatste decennia veel te veel voor het zeggen gehad: alle lastige dingetjes, alle zogenaamde excessen werden genegeerd. De niet-westerse medemens moest begrepen, verheven en geholpen worden. Dat hij wellicht vrouwen onderdrukt, mishandelt en misschien zelfs vermoordt…gaat vanzelf over. Kwestie van tijd. En juist dàt is racisme en seksisme en dus ongelijkheid.
Het welzijn van alle vrouwen en meisjes moet gemeten worden met dezelfde maatstaf, zonder onderscheid naar afkomst, cultuur of religie. En waar grenzen worden overschreden, moet er worden ingegrepen: zo hard als nodig is.
Ebru Umar zei het al in De Balie: “De wetten en regels om vrijheid en gelijkheid te waarborgen zijn er al, ze worden alleen niet gehandhaafd.”
Eindeloze tolerantie leidt tot excessen. Excessen moeten worden bestreden met excessieve maatregelen.
@MajaMischke is benieuwd: mag deze column wèl van Femke of gaat ze de redactie nu weer ter verantwoording roepen?
