Zelfs op vakantie wordt foodgeek Anna Curvers nog verleid tot het kopen van mysterieuze producten. Dit keer koopt ze een tarwespeltbrood, dat niet blijkt te bestaan.
Het vriendelijke bakkersvrouwtje naast ons vakantiehuisje vertelt graag over haar producten (en het weer). Als ik een halfje Duits Spelt bestel vertelt zij dat het gaat om een voortreffelijk, stevig, rogge-achtig broodje. Dat lijkt me nou een voedzame basis voor een middag uitwaaien op het strand of een lange tocht door het bos. “Het is tarwespelt” bezweert ze terwijl ik wat munten uit mijn portemonnee pulk. Begrijpend ‘mmm’ ik en ik vraag me stilletjes af of er echt verschillende soorten spelt zijn.
In de tien stappen terug naar het huisje besef ik dat ‘spelt’ hetzelfde effect op mij heeft als ‘bio’. Als het spelt/bio/fairtrade/eko/puur&eerlijk/noem-er-nog-eens-een is, is het goed. Spelt is dan wel geen keurmerk, maar het is een ingrediënt dat mijn vertrouwen wekt. De maker van het speltproduct hecht waarde aan gezondheid en aan kwaliteit, gaat niet voor het eerste het beste, maar denkt na over wat hij maakt…voor mij! Wie een speltkoek bakt, heeft het beste met mij voor. Of in ieder geval niets slechts.
Maar ‘tarwespelt’? Daarvoor moet ik toch even terug in de Google. O, spelt en tarwe zijn twee verschillende dingen. ‘Tarwespelt’ bestaat niet, dus het zal wel ‘tarwe/spelt’ zijn. Er zit dus zowel spelt als tarwe in dit brood. Niemand vertelt mij de verhouding. Misschien is mijn Duitse spelttrofee alleen aan de decoratieve buitenkant voorzien van spelt, en de rest ordinaire tarwe. Is het marketing die zelfs in dit kleine bakkerijtje trucjes met mij uithaalt? Is spelt dan weer zo’n aan inflatie onderhevig woord dat ik niet meer kan vertrouwen? Wat was er ook weer mis met tarwe? Ik verander prompt in een Antoinette Herzenberger die dat bakkersvrouwtje morgen bij openingstijd eens stevig aan de tand zal voelen.
Puur en Eerlijk, het Vinkje en hun kameraden van de loze logootjesbrigade hebben een argwanende, verdwaalde consument van mij gemaakt. Veel van de woorden waarvan ik, de Bewuste Koper, ging kopen, bleken een lege huls. Foodwatch, Keuringsdienst van Waarde en consorten hebben me – terecht! – geleerd beducht te zijn op het communicatiemannetje. Elke hap die de Bewuste Koper neemt is verworden tot een potentiële val waar hij met open ogen in tuint, alles dat hij ziet zorgvuldig gekozen om zijn ‘aankoopbereidheid’ te vergroten. Toegegeven, de Bewuste Koper is ook wel een grillig typje. Hij wil graag goed geïnformeerd worden, maar stelt ook zijn heimelijke genoegens op prijs. Soms is hij een bewust onbewuste consument. Op de hoogte van keurmerken, maar niet van hun achtergrond. Hij is dan ook verdwaald in die keurmerken, ooit bedoeld om hem door de duurzame bomen alsnog het bos te laten zien. Scheel van de logo’s en claims eindigt hij moedeloos bij de kassa.
Voorlopig zit ik hier op een waddeneiland op mijn hoede te zijn en de bakkersvrouw te wantrouwen. Er is geen ontkomen aan de supermarketing. Ook hier geeft het communicatiemannetje me schijninformatie en zegt “ja maar mevrouwtje, u wíl toch ook gewoon verleid worden?”. Op mijn zwakst vlucht ik in een gelukzalig niet-weten en geef me aan hem over. Roep me maar als we een keurmerk voor het keurmerk van de keurmerken hebben, bel me als het voedingscentrum niet langer wordt gesponsord door het bedrijfsleven. Als de managers van Wakker Dier zakkenvullers blijken, wil ik het niet weten. Morgen ga ik naar het vrouwtje toe. Ze zal me gerust stellen en zwijgend zal ik bij haar een rozijnenbonkje eten. Het is tenslotte vakantie.
Aangezien spelt dus het nieuwe bio is op de schaal van brood, kan het recept niet ontbreken. Speltplatbrood is heerlijk bij gebakken paddestoelen, gegrilde groenten of bij een gemakkelijk dipje uit de winkel, denk aan baba ganoush of hummus.
Nodig:
-half zakje gist
-100 ml water
-130 gram speltmeel
-30 ml rijstolie
-gedroogde koriander naar smaak
Los eerst in een kommetje de gist op in het water. Doe het meel in een grote kom, maak een kuiltje in het midden en schenk het gistmengsel hierin. Meng dit goed door elkaar en voeg de olie en koriander toe. Kneed het deeg tot een soepele bal en dek het af met folie. Laat het deeg op een warme plaats een uurtje rijzen. Verdeel het in deeg in vier bollen. Plet de bollen en rol deze uit tot je dunne schijven hebt. Bak deze op middelhoog vuur in de koekenpan, een paar minuten aan beide zijden. Dien het lekker warm op met het gekozen dipje of beleg.
Beeld: Shutterstock
