De jonge twintiger Grace werkt samen met haar vriendje Mason als leidinggevende in een tehuis genaamd Short Term 12 voor tieners die om verschillende redenen uit huis zijn gezet. ‘You’re not there parent, you’re not there therapist, you are here to create a safe environment and that’s it’ vertelt ze een nieuwe werknemer in het begin van de film. Als er een nieuw meisje komt wonen waar Grace veel gelijkenissen met zichtzelf mee ziet, raken haar verleden, het heden en de toekomt met elkaar in verwikkeling en wordt het voor Grace tijd om een oplossing te zoeken voor haar eigen problemen om verder te kunnen met haar eigen leven.
Dat regisseur Destin Daniel Cretton na zijn afstuderen ook een tijdje in tehuis voor moeilijke tieners werkte, voel je voortdurend terug in de gedetailleerdheid en natuurlijkheid van de film. De inrichting van het opvanghuis voelt authentiek, de kinderen lijken voornamelijk zichzelf te spelen met al hun talenten en tekortkomingen die daarbij horen en ook de rol van Grace, fenomenaal neergezet door actrice Brie Larson, wordt gekenmerkt door deze geloofwaardigheid.
Als je op zo’n wijze een gelaagd personage kan neerzetten dat humorvol, onopgesmukt en liefdevol is, maar tegelijkertijd zichtbaar vol zit met niet-verwerkte problemen en emoties én als je er dan als actrice voor kan zorgen dat dit voor de kijker niet onnatuurlijk en gespeeld gaat aanvoelen, dan verdien je het om een groot talent genoemd te worden, dus bij deze.
Lees verder op Filmpjekijken.com >>>
