Amsterdam, 2013 – Verschillende religieuze terreurorganisaties hebben laten weten geen terreurdaden meer uit te voeren zolang niet hun ideologische overtuigingen, maar videogames gezien worden als primaire oorzaak.
Initiatiefnemer van de actie, Muhammad M. schrijft: “Jarenlange devotie aan heilige teksten, nachtenlange planningen voor aanslagen. Het wordt door de media allemaal teniet gedaan doordat zij stelselmatig die dekselse computerspelletjes met de eer laten strijken.” Ondanks de kritiek op het – soms onnavolgbare – jargon van geloofsfreaks is Muhammad niet van mening dat terroristen daardoor te veel ruimte hebben gelaten voor andere interpretaties. “We hebben altijd openlijk en eerlijk toegegeven dat ons geloof, en geloof alleen, onze motivatie is voor terreurdaden.”
De staking lijkt ook voor het eerst in de geschiedenis verbondenheid te bewerkstelligen tussen botsende geloofsovertuigingen. Anders Breivik, de Noorse terrorist die een ruim 1500-pagina’s tellende cocktail schreef van traditioneel christendom en uiteenlopende ‘New Age’-nonsens, herkent zich in het sentiment van de islamitische fundamentalisten. “Pagina’s vol schreef ik over mijn niet geringe, religieuze beweegredenen. Slechts in een fráctie ervan, en enkel om de monotonie te doorbreken, had ik het over een hobby van me.” Breivik toont ook opmerkelijke kwetsbaarheid in zijn reactie. “Je voelt je onbegrepen. Niet gehoord.”
Zelfs de katholieke kerk staat begripvol tegenover de actie: “We hebben altijd al onze uiterste best gedaan om kinderen zo vroeg mogelijk te beschadigen, als je dan ziet dat games de schuld krijgen van later wangedrag… dan steekt dat.” Ondanks het medeleven, zal de kerk niet zo ver gaan als de radicalen. “Wij zullen, ondanks ons begrip voor deze actie, niet stoppen met het misbruiken van de allerjongsten.” Gevraagd naar een oplossing, tonen de katholieken dan ook een positiever mensbeeld. “Als christenen geloven wij in het goede in de mens. Wij hopen dan ook dat door op deze voet door te gaan, men uiteindelijk wel inziet dat het echt niet aan de games ligt.”
Muhammad heeft, mede dankzij deze steunbetuiging, goede hoop dat de actie voor de nodige erkenning zal zorgen onder miskende terroristen. Toch houdt hij rekening met teleurstelling; in dat geval zullen de aanslagen vanzelfsprekend weer hervat moeten worden. “Je kan natuurlijk niet stil blíjven zitten.” De uitkomst van de staking is ongewis, maar verschillende terreurcellen weigeren bij de pakken neer te zitten: zij organiseren gezellige ‘pecha kucha’-bijeenkomsten en ludieke ‘sit-ins’ waar ze inspiratie opdoen om de draad weer op te pakken. M: “Zo kwam Rachid met het idee om vanuit PR-overwegingen geen aanslagen te plegen rondom de release van een nieuwe Call of Duty.”
