Als vrouwen nog steeds langs de kant stonden te roepen en te janken dat het allemaal de schuld is van witte mannen en seksisme… zag Nederland er dan nu uit, zoals het eruit ziet? Natuurlijk: we zijn er nog lang niet en ja, seksisme is alom aanwezig. En als je kijkt wie er aan de touwtjes trekken in het bedrijfsleven, de politiek, de wetenschap en de media zijn dat inderdaad overwegend witte, heteroseksuele mannen. Allemaal waar. Maar hoor je ons –op een enkele beschimmelde tuinbroek na- jammeren dat het allemaal zo oneerlijk is? Ach welnee.
Wij vrouwen zijn verstandiger dan dat. Wij weten dat het op het gebied van wet- en regelgeving allemaal dik in orde is en doen daar ons voordeel mee. Mannen en vrouwen hebben in Nederland op geïnstitutionaliseerde wijze gelijke rechten op scholing, werk, salariëring en wat niet al. Het is een belangrijk uitgangpunt. De rest is aan ons, vrouwen. Wij moeten die rechten vieren, beschermen en soms zelfs opeisen, eventueel bij Vrouwe Justitia. We breiden die rechten ook uit waar we kunnen. Op slinkse wijze als het niet anders mogelijk is.
Wij vrouwen moeten zelf ons voordeel doen met die rechten, dat is onze eigen verantwoordelijkheid. Het wordt ons niet in de (moeder)schoot geworpen. We moeten daar keihard en zonder opgeven voor werken en vaak harder dan een man, omdat we ons moeten bewijzen. Voor onszelf, voor onze eigen seksegenoten en voor die mannen die het soms maar lastig vinden om met vrouwen samen te werken en er orders van te ontvangen. De mannen moeten voor hen vanzelfsprekende macht en privileges inleveren: dat is niet gemakkelijk en dat gaat niet zonder slag of stoot. Maar ach, ze wennen er maar aan. Ze zullen wel moeten, want wij gaan niet meer weg.
En zo, door verantwoordelijkheid te nemen (in plaats te wachten totdat we aangereikt krijgen op een gesubsidieerd zilveren dienblaadje), krijgen vrouwen steeds meer macht. Door zelf te denken en te doen, een eigen pad uit te stippelen, alles op alles te zetten om een doel te bereiken en mogelijkheden te creëren. Vrouwen weten dat je geen macht krijgt door te zeuren en te zeiken en zielig te zijn. Macht krijg je niet door het slachtoffer uit te hangen ook al is het allemaal nog zo oneerlijk. Van zwelgen in zelfmedelijden is nog nooit iemand beter geworden. Beter neem je het heft in eigen handen, zoek je bondgenoten, zorg je dat je heel alert bent en grijp je elke kans die zich aan je voordoet. Want: what doesn’t kill you makes you stronger.
Zou het daarom zijn dat feministen nooit hebben aangekaart dat Sinterklaas een seksistisch kinderfeest is? Want dat is het natuurlijk wel degelijk.
Die bisschop is de verpersoonlijking van de katholieke kerk waar tot op de dag van vandaag volgens de officiële richtlijnen een vrouw de mis niet kan opdragen, laat staan dat ze dit misogyne instituut zou mogen besturen. En elke herfst komt zo’n patriarchale masculiene man (want met baard en op een paard) als een soort halfgod en intimideert onze kleine kinderen met zijn verschijning en Grote Rode Boek, manipuleert ze met cadeautjes en vergiftigt hun geest met een beeld over man/vrouwverhoudingen dat we helemaal niet meer van deze tijd vinden.
En dan heb ik het nog niet eens over alle vrouwen die door toedoen van de katholieke inquisitie zijn gefolterd omdat ze van hekserij werden verdacht om daarna op de brandstapel te eindigen of levend te worden begraven. Of alle vrouwen die, omdat de paus anticonceptie verbiedt, keer op keer zwanger werden en als gevolg daarvan door uitputting zijn gestorven. Of alle vrouwen die het leven lieten na het ondergaan van een illegale onveilige abortus, omdat de katholieke kerk het leven van het kind heiliger acht dan dat van de moeder en dus een zwangerschapsafbreking verbiedt.
Sinterklaas, met zijn mijter en zijn staf, is de verbeelding van al het onrecht dat vrouwen wereldwijd door de eeuwen heen is aangedaan door de katholieke kerk. Onrecht dat bovendien nog steeds voortduurt. Het Sinterklaasfeest zou verboden moeten worden. Of toch op zijn minst gefeminiseerd: het Sinterklazinafeest. Waarom niet? Klopt die jurk ook meteen. En de liedjes…daar moeten we dan maar iets op verzinnen, hoor.
Even wat extra’s voor de lezertjes die het begrijpend lezen niet zo goed beheersen en nu zeker weten dat ik beweer dat er geen racisme is in Nederland: het is er wel degelijk. Net zoals er seksisme, antisemitisme, homohaat, xenofobie en allerlei andere vormen van discriminatie zijn. Het is de mens eigen, het komt in elke samenleving in meerdere of mindere mate voor. En het moet bestreden worden. Maar ik zou zeggen: pick your fights and do it carefully.
Want zijn er nou echt geen andere en vooral betere voorbeelden die aantonen dat er inderdaad racisme is in Nederland… dan een kinderfeest? En is het niet veel belangrijker dat er onderzocht wordt of er inderdaad sprake is van buitensporig geweld bij aanhouding van ‘allochtonen’ door de politie in Den Haag of andere grote steden? En hoe gaan we ervoor zorgen dat iedereen gelijke toegang tot de arbeidsmarkt krijgt, los van afkomst of kleur? Is het beste onderwijs in de mooiste scholen niet veel en veel belangrijker voor de ontwikkeling van een positief zelfbeeld van kinderen dan een Zwarte of een Kleurenpiet?
Het lijkt mij eigenlijk van wel. Maar ik kan het mis hebben natuurlijk. Ik ben een witte vrouw.
@MajaMischke luistert dezer dagen veel naar John Lennon: “Woman is the Nigger of the World, Woman is the Slave of the Slaves”. Toeval?
