Jongeren voor wie dansen de enige uitweg is naar een betere toekomst, een coach die door privéproblemen aan de drank gaat en een crew die bestaat uit vijanden, die uiteindelijk één team moeten vormen. Cliché na cliché, na cliché. En helaas houdt het hier niet bij op.
Battle Of The Year: The Dream Team is de zoveelste dansfilm die in de bioscoop verschijnt. Voorgangers als Step Up (deel één, twee, drie en vier), StreetDance (deel één en twee) en het Nederlandse Body Language hebben eigenlijk allemaal dezelfde minpunten: te veel dans en te weinig verhaal. Battle Of The Year is helaas niet anders als alle andere. Het heeft hetzelfde concept en dezelfde minpunten.
Het verhaal van de film is het verhaal dat je inmiddels wel kan dromen bij dansfilms. Er moet een crew worden opgericht voor de grootste danswedstrijd van het jaar. De dansers worden allemaal apart van elkaar geselecteerd en komen stuk voor stuk van de straat. In Battle Of The Year wil hiphop mogul Dante Graham (Laz Alonso) de hip-hopdans in Amerika weer op de kaart zetten. Hij wil dit doen door een dreamteam op te richten dat bestaat uit de beste ‘B-Boys’ van het land. De crew moet uiteindelijk mee gaan doen aan de grootse internationale danswedstrijd, genaamd Battle Of The Year.
