In de week dat voormalig BDV hoofd Arthur Docters van Leeuwen zijn poëziedebuut wereldkundig maakte leeft minister Plasterk van Binnenlandse Wolkenpracht nog in een zelfgesponnen cocon als het gaat om zijn ongeloof dat er misschien best ook een paar Nederlandse politici door de de Amerikaanse NSA worden afgeluisterd. De meest voor de hand liggende bewindspersoon is daarbij nog niet genoemd: minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem. Niet zozeer omdat de NSA bezorgd is over ons begrotingstekort, Dijsselbloem is ook voorzitter van de Eurogroep, het overleg tussen de ministers van Financiën van de zeventien Eurolanden. Zeven redenen waarom Plasterk nu een onderzoek moet instellen hoe en wanneer Dijsselbloem wordt afgeluisterd.
Het is alweer een half jaar geleden dat Edward Snowdon met zijn eerste onthullingen kwam over de oneindige informatiebehoefte en de schandalige methodes van dit Amerikaanse instituut. De Braziliaanse president werd afgeluisterd, de Mexicaanse, allebei economische grootmachten en niet bepaald terroristen. En deze week nieuwe onthullingen over het afluisteren van de Duitse president Merkel en schandalen in Frankrijk en Italië. Als het gaat om onze veiligheid en bescherming bieden van de Nederlandse burger tegen de agressieve visie op de wereld van de VS zitten onze politici toch al niet aan de pro actieve kant.
Waar de Amerikanen na de aanslagen op de Twin Towers in 2001 volledig zijn doorgeslagen in alles en iedereen tot terrorist te benoemen, is hier de volkomen adoratie omgeslagen in een willoze, apathisch volgzame lijn van alles wat Washington ons beveelt.
Het is misschien nog steeds even schakelen voor Minister Plasterk. Eerst kon hij met een hoge hoed de linkse hobby’s als minister van Cultuur kortwieken. Kunstenaars als volstrekt ongevaarlijke onderhandelingspartners. Nu hij verantwoordelijk is voor de AIVD zou hij er goed aan doen zijn analytische kwaliteiten weer eens te laten spreken.
Om te beginnen de vraag: wie van de Nederlandse politici zou om strategische redenen interessant zijn om af te luisteren voor de VS? Denk aan industriepolitiek, aan de dollarkoers. Dat is een andere analogie dan tot nu toe gevolgd. Er is eerst gekeken: in andere landen worden politici afgeluisterd door de VS, maar bij ons toch niet? Wij zijn toch bondgenoten en houden altijd rekening met hen? Dat was de ontkenningsfase.
Dat de Europese Unie niet onmiddellijk alle registers opentrok om een grondig onderzoek in te stellen lag niet aan het Europees Parlement, de woedende reacties vanuit onze volksvertegenwoordigers in het EP werden een beetje weggemasseerd. Vanuit de lidstaten werd door de regeringsleiders vooral geluisterd naar de telefoontjes met bezwaren vanuit Washington om een ontsnappingsroute aan Snowdon te bieden. Hij mocht zelfs niet over het Europese luchtruim vliegen, nee hoor.
Nu Merkel is afgeluisterd wordt in Den Haag de vraag gesteld: ‘Toch niet ook president Mark Rutte?’ Omdat die toevallig dezelfde functie heeft, hij is ook president.
En zondag in Buitenhof weer de vraag aan PvdA leider Samsom. Dat is geen analyse, dat is blindelings in een Oranje Boven sfeer doorleven onder de Haagse kaasstolp. Dat opgeteld met de anti-Europese sentimenten in de Nederlandse opiniepeilingen, kan het best nog een half jaar duren voor er in Den Haag in het kabinet een echte analyse volgt. Wie zijn in de Europese Unie strategisch belangrijk voor de beslissingen die de VS raken?
Spits je dat toe op de vraag: ‘Welke Nederlanders?’, dan kom je maar uit bij twee bewindslieden: mevrouw Neelie Kroes, Europees Commissaris belast met de digitale agenda en Jeroen Dijsselbloem. Beide verantwoordelijk voor beslissingen die Amerikaanse bedrijven raken met omzetten vele malen groten dan de honderden miljarden van het Bruto Nationaal product van Nederland.
Nu zult u vragen, waar zijn dan de andere zes van de zeven redenen die u introduceerde? Waarom Dijsselbloem? Zo werkt de Amerikaanse logica niet. Zij hebben de vraag: waarom niet? Het kan toch, dus waarom niet?
Daar zijn niet nog zes redenen voor nodig. De mening van Dijsselbloem is van groot strategisch belang voor de VS. Dat zijn zevenen redenen bij elkaar opgeteld. Waarom niet. Er moet nu een gedegen onderzoek van veiligheidsminister Plasterk in samenwerking met de EU volgen. Geen praatclub met ‘onze bondgenoot’ vanuit de poldergedachte. Wij worden in Europa bedonderd door de VS, dat is zeker. Hoe lang laten we dat passeren?
Mail de schrijver Egbert Born
