Het Haagse out-of-office festival wilde dit weekend jongeren enthousiast maken voor vrijwilligerswerk. Hoe gaat dat in Den Haag?
De presentatoren van een talkshow in poppodium Supermarkt laten ons kennis maken met een Haagse discjockey. Hij heeft geprobeerd jongeren te winnen voor vrijwilligerswerk. Hij maakte reportages over vrijwillig zwemmen met bejaarden en een vrijwillig reisje naar de Efteling met gehandicapten. Hij vertelt enthousiast hoe leuk dit is. ‘Doe je zelf ook vrijwilligerswerk?’ wil de presentator weten. ‘Nee, ik ben een de drie betaalde krachten bij onze zender’, is het antwoord. ‘Maar we werken wel met heel veel vrijwilligers’.
De volgende gast werkt bij AEGON. De verzekeraar laat, zo leren we, haar personeel vrijwilligerswerk doen onder werktijd. Werknemers doen twaalf uur vrijwillige activiteiten per jaar. Ze vinden dat zo leuk dat ze niet op hun horloge kijken of de tijd al om is. Het vrijwilligerswerk heeft altijd iets met het werk te maken. Zo kunnen medewerkers burgers die niets van pensioenen begrijpen daar uitleg over geven. Doet deze AEGON-medewerker zelf vrijwilligerswerk? ‘Eh nee…’ klinkt het. Ook de (betaalde) directeur van een vrijwilligersorganisatie mag haar zegje doen.
De laatste gast vertelt dat veel mensen geen zin hebben om vrijwillig huishoudelijk werk te doen, zeker niet als ze niet of nauwelijks een band hebben met degene om wie het gaat. Mensen hebben er vooral geen zin in als het vies werk is. Even later vertelt een vrouw in een rolstoel dat haar man haar goed verzorgt, ook als het om vieze klusjes gaat. Niemand komt met een belangeloos voorbeeld van zelf-uitgevoerde, niet-betaalde, vrijwillige hulp aan een relatieve onbekende.
Dit is geen grap. Dit is een door de gemeente Den Haag gesubsidieerd festival. Het is een typisch ambtelijke oplossing voor een onoplosbaar probleem. De gemeente heeft – naar het schijnt – er al veel aan gedaan, maar kan het tekort aan vrijwilligers nauwelijks verder terugbrengen. Daarom kiest men voor ‘een communicatieve oplossing’. Dit festival suggereert dat de gemeente veel doet, al levert het niets op.
Bij dit festival is niemand vrijwillig. Het publiek dat vrijwillig aanwezig had moeten zijn is thuisgebleven, maar er zijn wel betaalde medewerkers, betaalde presentatoren en gasten die allemaal naast PR erg goede dingen doen, maar geen vrijwilligerswerk.
‘Zou het niet enthousiasmerend zijn om iets van echte vrijwilligers te horen?’ vroeg ik me af.
Chris Aalberts was de laatste gast in het bovenstaande verslag.
