Google gaat maarliefst 100.000 zoekwoorden blokkeren die zouden kunnen leiden naar kinderporno. Bij 13.000 zoekwoorden krijgt de kinderpornozoeker voortaan een waarschuwing. In eerste instantie geldt dit alleen voor Groot-Britannië maar het komende half jaar zal dit worden uitgebreid naar 158 landen. Dit schrijft de Daily Mail online.
Het blokkeren van zoekwoorden is een unicum in de geschiedenis van Google. Tot vandaag weigerde Google-topman Eric Schmidt elke vorm van filtering. Ondanks aanhoudende druk van de Britse overheid en diverse media hield Schmidt altijd vol dat het ‘tegen de principes van het internet’ is om materiaal te blokkeren.
Maar in een brief aan de Daily Mail schrijft Schmidt nu: “Zoals David Cameron al zei in een speech afgelopen zomer, is er altijd meer dat we kunnen doen tegen kinderporno. We hebben geluisterd. De afgelopen drie maanden hebben meer dan 200 mensen gewerkt aan nieuwe technologie om het probleem van kinderporno te bestrijden.”
Naast het blokkeren van bepaalde zoekwoorden, waarvan men er vanuit mag gaan dat ze alleen maar gebruikt kunnen worden om kinderporno te zoeken, worden video’s met kinderporno automatisch getagd zodat ze sneller kunnen worden verwijderd.
Ook de zoekmachines van Microsoft zullen worden aangepast om kinderporno te voorkomen.
De Britse premier David Cameron roept al lange tijd om aanpassingen van het internet en zoekmachines. Volgens hem zijn er voldoende gevallen bekend van pedofielen die een slachtoffer maakten nadat ze kinderporno en gewone porno hadden gezocht op het internet.
“We weten dat mensen extreme vormen van porno opzoeken via een simpele zoekopdracht in een zoekmachine”, aldus Cameron in een reactie.
Volgens de Britse premier is dit nog maar het begin: “Ik geloof dat we eindelijk de goede richting ingaan maar er mag geen twijfel bestaan dat er een rode lijn is: als er niet nog meer gebeurt om illegale content of methodes om kinderporno te zoeken tegen te gaan, zullen we alles doen wat nodig is om onze kinderen te beschermen.”
Andere maatregelen waar premier Cameron over denkt is het pro-actief aanbieden van ‘family-friendly’ filters die alle internetporno kunnen blokkeren. Alle 20 miljoen Britse huishoudens zullen moeten kiezen of ze wel of geen toegang tot internetporno willen.
Ook wordt een nieuwe wet ontworpen waardoor in scene gezette verkrachtingen voortaan strafbaar zijn.
De zoekwoorden die Google nu zal blokkeren zijn afkomstig van een ‘blacklist’ die is samengesteld door de overheid. Een team van kinderbeschermers hebben in opdracht van de overheid een lijst samengesteld van zoekwoorden die ‘onmiskenbaar’ alleen kunnen worden gebruikt voor het zoeken naar kinderporno.
Critici wijzen er op dat het gebruik van ‘blacklisting’ ook het tegengaan van niet-illegale content in de hand werkt. De zwarte lijsten met ‘foute zoekwoorden’ zijn niet openbaar waardoor het onmogelijk wordt te controleren of er niet meer dan kinderporno alleen wordt geblokkeerd.
Bovendien stellen veel critici de vraag hoe wenselijk het is om de toegankelijkheid van content van een medium als internet te laten bepalen door politici.
Ot van Daalen van de digitale burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom laat via email weten: “Seksueel kindermisbruik is verschrikkelijk en moet natuurlijk gestopt worden. Maar dit is een doorzichtige poging om de Engelse regering tevreden te stellen, die onder het mom van de strijd tegen seksueel kindermisbruik allerlei ineffectieve controlemaatregelen wil invoeren. Het is niets meer dan symboliek: de afbeeldingen van seksueel kindermisbruik blijven gewoon toegankelijk, en de criminelen die verantwoordelijk zijn voor het misbruik worden niet vervolgd. Maar omdat het líjkt alsof er iets gebeurt, heeft de regering wél een excuus om niet te investeren in echt politiewerk.”
Dr. Linda Duits, publiceert regelmatig over populaire cultuur en porno: “Dit is een kwalijke en verontrustende ontwikkeling. ‘Kinderporno’ wordt ingezet om de vrije toegang tot informatie te beperken. Het gaat hier om censuur, ook al is het een bedrijf dat de beslissing neemt. Dat is eigenlijk nog enger: lobbyorganisaties hoeven helemaal niet langs de lastige overheid. Ze kunnen zich nu op bedrijven richten die onder het mom van ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ de grootste gemene deler tevreden willen houden.”
