‘Motherfucking punkrockers, motherfucking skinheads, motherfucking psychobilly’s. You’re all motherfuckers!’, kreunt, schreeuwt en spuwt Peter van Elderen van Peter Pan Speedrock naar de menigte in Het Klokgebouw. Beter kan hij de sfeer op editie acht van Speedfest niet omschrijven. Op het jaarlijkse feestje van de Eindhovense band verbroedert iedereen die van smerige, vuige en stoere herrie houdt.
Zo What, dat willen we horen en niets anders. Waar het over gaat? Oldschoolpunkband Anti-Nowhere League. Ze zetten een vermakelijk showtje neer, maar iedereen wacht op de hit. Na driekwartier wordt de riff ingezet. Een heel eenvoudig, maar catchy deuntje. Vuisten gaan de lucht in, stemmen worden hees geschreeuwd.
Ik juich zo hard dat ik vergeet om om me heen te kijken. De enorme klerenkast die van achter komt aangestormd, zie ik niet. Hij trekt me onbedoeld met zijn enorme klauwen mee de moshpit in. Als een balletje in de flipperkast bounce ik heen en weer tussen vuisten en armen. Ik voel helemaal niets. Zal de adrenaline wel zijn.
‘So what, so what you boring little cunt’, schreeuwen boeren, punkers, skinheads en weet ik veel welke subculturen nog meer. Dit is waarom ik Speedfest zo tof vind. Voor me staat een pubermeisje – zwartgeverfde hanenkam, skatebroek. Naast hem een ouwe punker – leren jack, ongeschoren en met warrig haar rond z’n kale kruin. Daarnaast een kale biker waarvan zijn huidskleur door de tatoeages niet meer te achterhalen is. Totaal verschillende types, maar het is zoals Anti-Nowhere League het zingt… So what!
‘Het stoerste feestje van het jaar’, noemt de organisatie Speedfest. Waarheid als een koe. Al die volgetatoeërde skinheads en gepiercde psychobilly’s tillen elkaar direct op als er iemand valt in de pit. En bij de hamburgertent staat iedereen keurig in de rij. Waar zie je dat nou?
Peter Pan Speedrock weet hoe je een festival neer moet zetten. De rauwe rock’n’rollband uit Eindhoven organiseert het festival voor de achtste keer. De catering is gevarieerd en kwalitatief opvallend goed en Het Klokgebouw is met zijn industriële fel een perfecte locatie.
Het programma is als altijd een samenvatting van wat de bandleden zelf cool vinden. Rauwe blues van de baardbroeders van Honky, stoner van Komatsu en Vista Chino, legendarische punk van The Buzzcocks en klassieke hardcorepunk van Agnostic Front. Het is een gevarieerde en over de hele linie prima line-up. Al valt het op dat het publiek toch vooral voor het snelle en harde werk komt. De als legendarisch bekend staande leden (John Garcia en Brant Bjork speelden samen met Josh Homme van Queens of the Stone Age in Kyuss) van stonergroep Vista Chino staan voor een halflege zaal te spelen. Zonde, want muzikaal behoort de in bloedvorm verkerende band tot de hoogtepunten van het festival.
Hoogtepunten genoeg vandaag. Bij de Brabantse punkers van Tech 9, dat vandaag hun laatste show speelt, staan tientallen fans feestend op het podium. Het Belgische Bliksem laat zien dat metal met een zangeres wel degelijk ballen kan hebben en Agnostici Front bewijst dat het nog steeds tot de hardcoretop behoort. Als een jongen met ontbloot bovenlichaam en een enorme hanenkam in een rolstoel (!) crowdsurft, wordt hij door de bandleden het podium opgetrokken. Samen met frontman Roger Miret zingt hij de Ramones-classic Blitzkrieg Bop. Het hele Klokgebouw juicht. De verbroedering is compleet.
Foto’s: Marco Smeets
