Remakes zijn natuurlijk zo oud als de weg naar Hollywood. Door de recente golf aan overgefinancierde, veelal van enige inspiratie gespeende hermaaksels van cultklassiekers heeft de term echter, grotendeels terecht, een wrange bijsmaak gekregen. Waar films als bijvoorbeeld Scarface of The Magnificent Seven de thema’s en structuur van het bronmateriaal vertaalden naar een tijdloos, op zichzelf staand product, is het overgrote deel van de hedendaagse remakes simpelweg bedoeld om gemakzuchtig in te haken op de door het origineel opgebouwde reputatie en achterban.
Ondanks het negatieve aura wat om de remake heen hangt, is er om de zoveel tijd weer een gerenommeerde Hollywood naam die het aandurft. Auteurs als Martin Scorcese, David Fincher, Tim Burton en de broeders Coen hebben gedurende de laatste tien jaar allemaal teruggegrepen naar al bestaand werk om hun CV op peil te houden, niet altijd even geslaagd. Nu dan ook politiek-geengageerd filmmaker en Hollywood heethoofd Spike Lee.
Hij waagt zich aan de Koreaanse cultklassieker Oldboy uit 2003. Ook hier is de vraag: kan hij er een eigen draai aan geven, of is het wederom simpelweg een vertaling naar het Engels, met een high profile cast (zie onder andere Scorcese’s The Departed en Fincher’s The Girl With The Dragon Tattoo)?
