Op een Lana Del Rey of Adele na is de Radio 2 Top 2000 doorgaans wat voorspelbaar. Maar de wereld kent nog meer fantastische muziek. Tot de Top 2000 écht begint, zet ThePostOnline iedere dag een vergeten liedje dat niet of heel laag in de Top 2000 staat online. Mét toelichting. Tegenargumenten kunnen uiteraard terecht in de reacties.
Het meest fantastische en ongetwijfeld ook meest bekende nummer van het Electric Light Orchestra is waarschijnlijk Mr. Blue Sky. Dit nummer kreeg vorig jaar in de Top 2000 ook ruim de aandacht vanwege een hernieuwde opname van frontman Jeff Lynne. Maar ELO heeft veel meer fantastische muziek gemaakt.
Eén van de vele fantastische nummers uit ELO’s oeuvre, is The Diary Of Horace Wimp. Op het eerste gehoor geen heel fascinerend nummer. Het nummer heeft het typische ELO-geluid: een strak ritme, synthesizers, een groepje strijkers, de zoete stem van Jeff Lynne, de bekende kopstem(men) en een achtergrondkoortje. Wat eigen geluid betreft heeft de band zichzelf nooit verloochend. Het antwoord wat The Diary Of Horace Wimp nou zo uitzonderlijk maakt, ligt dit keer niet in de muziek, althans, niet alleen in de muziek. Het is de tekst die in dit nummer zo interessant is. Waar je als luisteraar vaak al halverwege het tweede couplet vergeet naar de tekst te luisteren, houdt ELO de luisteraar goed vast. De muzikanten vertellen een lopend verhaal dat door de afwisseling in de muziek fantastisch tot z’n recht komt.
Het nummer dat in 1979 als single werd gereleased, gaat over een eigenlijk ietwat zielige meneer. Op zijn werk gaat het niet goed, hij verslaapt zich steeds en hij heeft geen vriendin, die hij wel graag zou willen hebben. Uiteindelijk overwint hij zijn verlegenheid. A voice from above vertelt hem wat hij moet doen, en zo leeft hij toch nog lang en gelukkig. Aan de hand van elke dag van de week, wordt Horace Wimp’s leven verteld, omlijst door prettige muziek. Interessant is trouwens dat de zaterdag wordt overgeslagen in dit liedje. Het antwoord daarop is geen raadsel, verborgen boodschap of religieuze brainwash, verklaart zanger en schrijver Jeff Lynne. “The football match is played on a Saturday.”
Ingelise de Vries (dictator van TPO Cult) pretendeert een goede muzieksmaak te hebben. Die dringt ze maar al te graag op in deze ietwat persoonlijke rubriek. Om het wat minder persoonlijk te maken, ontvangt ze graag suggesties in de reacties, via Twitter of in de mail.
