Economie

Waarom betalen bankiers veroorzaakte schade niet?

02-12-2013 17:45

In Rotterdam, op 27 november 2013, zei minister Dijsselbloem (vanaf 10 min, 10 sec) dat de financiële sector enorme schade heeft veroorzaakt (vanaf 16 min, 45 sec):

Waarom spreekt hij dan niet over het vergoeden van die schade? De pogingen om de schade die bankiers aanrichten te voorkomen, de zelfverrijking over de ruggen van anderen en de samenleving als geheel, zullen niets uithalen. Bankiers zullen er altijd een route omheen vinden. Zolang banken een hefboom hebben en de rente niet wettelijk vastgezet wordt is de discussie loos. Er moeten hele duidelijke systeemwijzigingen komen. Meer regulering zal de bureaucratische brij voor de samenleving slechts vergroten en malafide gedrag van bankiers alleen maar bevorderen.

Waarom wordt de schade niet betaald?

Waarom stelt de journalist van Eénvandaag niet de vraag; maar als ze schade hebben veroorzaakt, waarom betalen ze die dan niet? Waarom worden er alsnog bonussen uitgekeerd? Let vooral op de innige band tussen de RBS en de ABN-Amro.

De Rabobank (en vooral de bankiers aan de top van de Rabo) verdiende miljarden aan het manipuleren van rentes. Ze betaalden een relatief kleine boete van 770 miljoen en kochten voor 70 miljoen de strafvervolging af. Al met al een prima verdienmodel voor de bank. Misdaad loont.

In zo’n wereld leven we. Dijsselbloem zwijgt over het laten betalen voor de schade die aangericht is, en die ons in de crisis heeft gestort en ons daar ook houdt. Banken worden door minister Blok gefaciliteerd om een nieuwe generatie huizenkopers in het piramidespel te lokken, en de minister president jubelt: het gaat beter, het gaat beter. Ondertussen vervolgt justitie bankiers niet.

Some animals are more equal than oters

Journalisten zeggen; we signaleren het probleem, maar kunnen daarna vrij weinig, een paar advocaten halen op kleine deelonderwerpen winst, die vaak direct daarna weer verdwijnt. Ondertussen gebeurt er niets. De prijs van het nietsdoen is hoog. Misdaad loont. Als je maar groot genoeg bent. ‘Some animals are more equal than others’.

Wie grijpt in? De rechter? Zal die tak van de democratische rechtsstaat uiteindelijk soelaas bieden? Of is dat too little, too late? De duitse heer uit het item zegt; er is een dappere politicus nodig. Is dat geen contradictio in terminis? De opties om het systeem te saneren zijn bij onze politici al lang bekend. Geen van hen pakt die handschoen op.

Sven Hulleman is voorzitter van Stichting RED