Wilfred Genee neemt weinig serieus, behalve obesitas van kinderen. Samen met zijn vrouw schreef hij een voedopvoedboek: Voeden of Vullen. ThePostOnline zat een avond bij de presentator op de redactie. Scène 1: Vullen of voeden
De dame van de schmink snelt met twee emmers Haribo snoep naar de kast achter Wilfred Genee. De presentator van VI zit achter zijn laptop op de Hilversumse redactie van voetbaltalkshow VI en kijkt goedkeurend hoe deze levensgevaarlijke suikerbommen uit het oog verdwijnen onder een stapel paperassen.
’Is toch beter, je blíjft ervan eten’, zegt de dame van de schmink.
’Ja’, zegt Genee vaderlijk. De ’Jamie Oliver van lage landen’ (‘Nou, niet overdrijven hè’) startte deze maand samen met zijn vrouw Lili een voedingsopvoedoffensief met de publicatie van het boek: Vullen of voeden.
’Ik was een ongezonde eter en dacht: dat kan beter’, zegt hij. ’Die bedrijfskantines, man, da’s niet best. Je probeert wel eens salade of spinazie te eten, maar vaak is het er niet.’
Wilfred Genee (46) bereidt de uitzending voor. Een avondje Europa League voetbal zonder publiek in de studio en zonder René van der Gijp aan tafel: ’Die vindt het niveau te laag’, gnuift hij.
In de rookruimte, elders in de studio, kijken Johan Derksen en Wim Kieft ondertussen naar AZ tegen Maccabi Haifa, een club waarvan het mannelijke deel van de supporters er een gewoonte van maakt om blootbuiks en met joodse kandelaars met kaarsjes de tribune te bevolken.
Op televisie in de redactieruimte vrolijkt Sierd De Vos de wedstrijd op met melige bonmots. ’Het beste uit Israël gepresenteerd in het stadion! Als de vrouwen nu ook mee deden!’, hijgt de presentator die bekendheid geniet als de man die wedstrijden graag opluistert met cultureel en vooral niet-culturele wetenswaardigheden.
Hij constateert bijvoorbeeld dat het voluptueuze Israëlische Sport Illustrated model Bar Refaeli uit dezelfde stad komt als een van de Haifa-spelers: ’Bar Rafaeli komt daar ook (Hod Hasjaron) vandaan. Dat is geen café hoor, maar een blonde vrouw met twee uithangborden’. En over de kandelaars maakt hij een mislukte grap die we hier niet meer eens kunnen navertellen vanwege gebrek aan clou.
VI-commentator De Vos over model Refaeli: ‘Blonde mevrouw met twee uithangborden’
Genee hoort het aan, ergens tussen geamuseerd en hoofdschuddend. ’Ik weet het: ons programma is elke week weer in staat tot ongelofelijke hoogten te stijgen’. Pauzeert even: ‘Als het om diepgang gaat’, mompelt hij terwijl hij door de studiogangen loopt op zoek naar een rustiger plekje om te praten.
Ironisch: ’Voor Sierd is het promotie hoor om dit te mogen doen.’ De voetbalgrappenmaker, die graag ‘koekoek’ roept bij spannende spelmomenten, bevindt zich normaal gesproken achter de decoder van Sport 1.
Scène 2: Life 4 You
In de lege kleedkamer van Life 4 You, elders in de studio, liggend op een bank, zegt Genee: ’Toen Lili zwanger was, kreeg ze allemaal tegenstrijdige verhalen te horen over voeding. Wel borstvoeding, geen borstvoeding. Ze kwam in contact met hormoondeskundige Ralph Moorman en die zei: ’Daar moet je wat mee doen, misschien wel samen met Wilfred.’’ Op een tv-scherm in de kamer trappen 22 spelers op een grasveld in Alkmaar tegen een bal.
‘Vullen of voeden’ ligt voor hem op tafel. Wilfred Genee aait even over het kaft. ’Het laatste exemplaar’, zegt hij. ’Het loopt een beetje uit de hand. Ik doe er eigenlijk niks meer naast nu. Lili heeft hier tachtig per week aan gewerkt. Het is liefde werk oud papier, maar ik wil er mee verder. Ik ben al bij zorgverzekeraar Menzis geweest. Ik voer gesprekken met de groente- en fruit afdekking van Albert Heijn.’
Het boek, dat vol staat met dwingende need to know informatie over eten, is een prettig leesbaar naslagwerk vol met statistieken, verhalen en vette fotografie. Tv-vrienden als Tooske Ragas en Dennis van der Geest werkten mee aan de uitgave.
Nog steeds serieus: ’Ik heb de luxe om dit te doen en een bijdrage te leveren aan betere voeding voor kinderen. Waarom zou je dat dan niet doen? In dierentuinen in Amersfoort is er al een voedingslijn ingevoerd die is gebaseerd op een menu van Lili. Ik ben bezig met Ouwehands dierenpark.’
Een paar geleden ontbeet Genee nog met drie boterhammen met hagelslag, vertelde hij al eens. Dat was ingegeven door familietraditie. Zijn vader werkte als salesman bij Venz, de chocoladehagelproducent.
Tegenwoordig verorbert hij in de ochtend fruit, muesli en ander weerzinwekkend gezond voer. ’Ik voel me fitter en heb minder dipjes.’ Op de deur klopt de floormanager. ’Kom je? Het is bijna rust.’
Scène 3: Schaduwkijken
Wilfred Genee loopt weg en is een halve minuut later te zien op de tv in de ruimte. De analyse van de eerste helft volgt. ’Zo, die opmerking van Sierd’, opent hij de analyse.
Johan Derksen: ’Ja, dat zal de joodse gemeenschap niet leuk vinden.’ Wim Kieft moet vooral lachen om de naakte mannen op de tribune, wat Genee aangrijpt om de voormalige topspits er aan te herinneren dat zij samen wilde nachten doorbrachten, waarbij Genee suggereert dat Kieft kennelijk eens met ontbloot bovenlijf in een bar te keer is gegaan. Kieft hapt niet. Helaas.
Dan gebeurt er iets opmerkelijks. Genee praat over een doelpunt van AZ-speler Nemanja Gudelj. Hij doet alsof hij de goal (een-nul voor AZ) heeft gezien, wat bijna onmogelijk is, aangezien hij op een bank in de kleedkamer van collega Moors en Boszhardt over zijn leven lag te praten. Drie minuten later is hij terug van zijn rustanalyse en duikt hij weer op de bank.
Maar die goal van Gudelj had je helemaal niet gezien!
Ligt alweer: ’Toch wel. Ik ben specialist schaduwkijken. Thuis kan ik met mijn dochter op de grond spelen, en ondertussen toch een wedstrijd volgen. Ik heb een tv in de keuken, in de woonkamer en mijn studeerkamer. Dan kan ik wel ongeveer navertellen wat er is gebeurd.’
Denkt even: ’Alhoewel? Sinds ik vader ben, ben ik wel 10% tot 15% van mijn kennis kwijt. Vroeger wist ik wel ongeveer alles. Nu iets minder.’
Zijn encyclopedische voetbalkennis bouwde hij op in zijn jeugd die zich afspeelde in Leeuwarden. Op het gymnasium had hij even de ambitie om cabaretier te worden, maar dat lukte niet erg, vooral niet omdat hij zich zichzelf erin bekwaamde het publiek bestraffend toe te spreken als ze niet om hem lachten.
’Ik was vervelend in de klas. en werd er vaak uitgestuurd. Vroeg de leraar aardrijkskunde: ’Waar staan veel bomen? Zei ik: ’Nou, in het bos.’ Zei hij: ’Ga d’r maar uit.” Tot de derde klas was hij stil en verlegen tot hij besloot om niet als een man zonder eigenschappen te willen sterven. ’
Moest ik dan als grijze muis door het leven? Dat lijk me niet de bedoeling. Ik besloot om iets te willen voorstellen.’
De Friese scholier, die verder geen enkele connectie had op het incestueuze Hilversumse mediapark, had bedacht dat hij de nieuwe Mart Smeets wilde worden.
’In de eerste jaren op de middelbare school keek iedereen me verbaasd aan als ik mijn ambitie kenbaar maakte om Studio Sport presentator te worden. Mijn leraar filosofie zei: ’Dat lukt je nooit.’ Daarna zag je iedereen wel steeds meer denken: het zou misschien toch wel kunnen.’
Hij studeerde rechten in Groningen, maar dat was voor de vorm en om zijn ouders te plezieren. ’Ik deed net genoeg om mijn papiertje te halen. Ik zat vaak in het café. In the old Dutch. Ik kwam daar zo vaak dat ik een theelepeltje kreeg om de jukebox open te maken. Ik weet de nummers nog precies: 815 ‘De Vlieger’, 771 ‘Woman Rene Froger’
‘Toen ik klaar was – ik had ervaring opgedaan bij lokale zender Oog- ben ik op de afdeling juridische zaken van de NOS stage gaan lopen. Mijn scriptie ging over bescherming van intellectueel eigendom.’
Het zou nog tot 2006 duren voor hij de nieuwe Mart Smeets werd en het zondagavondvoetbal presenteeerde. Niet bij de NOS, waar hij niet lang bleef, maar bij Talpa. Cynisch: ’Dat was een programma dat wel goed scoorde, namelijk 2 miljoen mensen.’
Ondertussen is hij de pestende host in het meest besproken tv-talkshow van het land. De met een Televizier ring gelauwerde tv-programma scoort wekelijks een miljoen plus kijkers, terwijl de voetbalpraatshow in 2009 – toen nog Voetbal Insite genaamd – van de buis werd gehaald wegens geloof van de RTL-directie.
Blikt terug: ’Toen hebben Johan en ik zelf adverteerders gezocht. Collega’s keken me meewarig aan. ’Kijk dan, hoe zielig, de presentator moet zelf op zoek naar sponsors.’ Johan en ik hadden zelfs briefpapier met onze namen: Derksen & Genee. Mooie letters. Ik wist: dit gaat me lukken.’ Het duo keerde uiteindelijk in 2010 terug met VI: ’De eerste jaren heeft Johan voor niks gewerkt.
Ik kreeg een beetje betaald door Voetbal International en samen deden we 180 uitzendingen van ‘Doordekken’ voor Eredivisie Live, maar we hadden geen contract. We zaten in een aftands decoortje, ik denk dat het budget niet meer was dan 10.000 euro per uitzending.’
Johan Derksen is beter in vorm dan ooit. Ontspannen, grappig en zelfspot
Genee lacht: ’Ja. Johan eet weer. Ik zie hem af en toe een zoetigheid en een bitterbal pakken. Ik denk dat het ook helpt dat hij niet meer hoofdredacteur is van VI. Johan geniet meer.’
De sympathieke bromsor die onlangs TPO’s Herman Brood Award won, zag er afgelopen seizoenen soms uit als een mens met anorectische trekjes: ’Johan was obsessief met zijn gewicht bezig. Hij fietste elke ochtend en at niks meer. Een banaan en bakje yoghurt. Als wij zaten te eten hier, zat hij erbij en rookte hij een sigaartje.’
Derksen’s hongerklop leidde volgens Genee afgelopen seizoenen nogal eens tot retorische vuistgevechten tussen de twee, waarbij het zelfs kon gebeuren dat de VI-baas woest wegliep uit de studio.
Genee: ’Johan zit veel beter in zijn vel. De laatste tijd probeer ik het nog wel eens, maar ik krijg hem niet meer op de kast. ’Nou, Johan over de situatie met Van Gaal bij Oranje heb jij vast geen mening’, jen ik dan (Derksen is criticus van de Oranje-coach). Dan zie je hem lachen.’
In de zomer moet het VI duo weer knallen tijdens WK-uitzendingen vanuit het Kurhaus in Scheveningen. Genee wilde naar de Antillen, maar dat verbood de RTL directie.
’Het leek mij een goed plan om uit te zenden vanaf het enige stukje Nederland in Zuid-Amerika. Lekker die sfeer, met Braziliaans meiden op het strand. Gasten konden dan naar wedstrijd en s’ avonds de uitzending bijwonen. Het was slechts drie uur vliegen. We hadden alles geregeld met sponsors.’
Hij concentreert zich op de nieuwe drukte in de zomer. Vorige week heeft hij een aanbod van WNL afgeslagen om op zaterdagmiddag een nieuwe radiohost te worden van een discussieprogramma. ’Was op papier een leuk programma. In de Amsterdamse De Kroon aan het Rembrandtplein tussen 3 en 5 uur met publiek. Veel luisteraars.’
Genee, die nu op vrijdagmiddag bij BNR Nieuwsradio een show presenteert, heeft de aanbieding serieus overwogen, maar toch naast zich neergelegd. ’Hoofdreden: dan ben ik wéér weg. Bovendien kon ik het ook niet maken tegenover BNR. Als het bod nu aan het einde van het seizoen werd gedaan…’, solliciteert hij subtiel.
Scène 4: Zuigkracht
Weer klopt de floormanager. ’Kom je zo weer?’ ’Even afkondigen’, zegt hij. Hij beent weer naar buiten. Enkele tellen later vult zijn hoofd de tv in de redactievloer weer. En negentig seconden later stapt de man op televisie uit de beeldbuis ook weer de ruimte binnen. ‘Waar waren we’, zegt hij.
Je doet steeds luchtiger over je vak.
’Kom op, hoe moeilijk is het.’
Kennelijk best wel
Dan schiet hij in de lach. Voorpret over de anekdotes die volgen. Hij moet zich over vijf minuten weer melden en begint het tempo nu op te voeren. ’Ik moest bij SBS samen met Marleen Houter het sportnieuws presenteren. Die was altijd zó zenuwachtig. Zat ik haar soms mee te pesten. Ging ik vlak voor we ‘live’ gingen op de grond liggen.’
Genee ligt nu op de grond en praat verder in de vijfde versnelling terwijl hij op zijn rug ligt. ’Of Jan Roelfs. Die liep altijd ijsberend de teksten van een blaadje voor te lezen, vlak voor de uitzending.’
Hij speelt de scène na en beent door de redactie. ’Barcelona tegen Valencia… Euh…Atletico tegen Sociedad…Euh…’
Dan blunderende lach. ’Ik heb zelden iemand meegemaakt die zuiniger is dan Jan Roelfs. Bij een bezoek aan Bayern München at ik met Jan Roelfs, die mijn glas cola half-leeg dronk, omdat hij het zonde vond om zelf nog een glas te bestellen. Dat bleek overigens slechts het topje van de ijsberg, want toen ik jaren later met Roelfs bij Canal Plus werkte, stapte hij bij een bedrijfsuitje zelfs twee haltes eerder uit de trein om te voorkomen dat hij een rondje moest geven.’
Helemaal op tour: ’Ergens bij Roosendaal was dat. ’Ik moet naar mijn schoonmoeder’, zei hij. We hadden allemaal een rondje gegeven, maar hij weigerde. Kwam hij eerst in de trein aan met een paar marsen.’
Houdt even in: ’Oh jee, dit ga je er natuurlijk weer allemaal in zetten.’ De regisseur wordt nu echt streng. ’Nog dertig seconden, Wilfred.’ Hij loopt weg: ’Hé, en noem dat boek even hè. Mijn vrouw heeft daar veel tijd in gestoken.’
Okay, ‘dat boek’ is hier te bestellen.
