Een geoloog met een fijn gevoel voor absurde experimenten heeft een blikje pasta klaargezet voor een oprukkende lavastroom. Wat volgt is vermakelijk en leerzaam tegelijk. Het etiket vliegt in de fik, het blikje verkreukelt en de inhoud raakt aan de kook. Terwijl het blik volledig in het vloeibare gesteente verdwijnt, zorgt de stomende pasta voor zoveel druk dat er een ontluchtingsgaatje openblijft, waardoor de brandende raviolidampen kunnen ontsnappen. Het heeft iets van een straalmotor. Een en ander gebeurde op Hawaii, overigens.
Eigenlijk is de film niet af. Ik had willen zien hoe de gestolde rots later wordt opengehakt. Dan hadden we geweten wat er van het blik en inhoud was overgebleven. Misschien niets, misschien wat verwrongen metaalresten en enig fossiel gehakt. Over drie miljard jaar zal een geoloog verbaasd met zijn pikhouweel aan zijn schedel krabben: wat is dit nu weer voor vreemdsoortige prehistorische levensvorm die daar aan de oppervlakte is gekomen?
Zoals te zien is in het openingsbeeld publiceert de maker meer materiaal op Lavapix.com.
Meer lezen van Herbert Blankesteijn? Neem een abonnement!
