Op een Lana Del Rey of Adele na is de Radio 2 Top 2000 doorgaans wat voorspelbaar. Maar de wereld kent nog meer fantastische muziek. Tot de Top 2000 écht begint, zet ThePostOnline iedere dag een vergeten liedje dat niet of heel laag in de Top 2000 staat online. Mét toelichting. Tegenargumenten kunnen uiteraard terecht in de reacties.
In tegenstelling tot wat veel mensen schijnen te denken, is Jeff Buckley nooit lid geworden van Club 27. Wellicht is dat de reden dat er een hele generatie opgroeit die hem alleen bij naam kent en de muziek verder nooit heeft gehoord. Vreemd, want zijn verhaal en vooral het einde is misschien nog wel tragischer Jim Morrisson of Kurt Cobain.
Als zoon van twee muzikanten, zijn vader is Tim Buckley, die overigens op 28-jarige leeftijd overleed, zijn moeder een klassiek geschoolde pianiste en celliste is het niet vreemd dat hij muzikant wordt. Hoewel het niet al te soepel gaat. Hij verhuist in 1990 naar New York op zijn geluk te beproeven, en na verschillende omwegen brengt hij in augustus 1994 zijn eerst en enige studioalbum Grace uit. Het bekendste nummer hiervan is Hallelujah, een cover van Leonard Cohen.
Met de verkoop en radioairplay van Grace gaat het traag in het begin. Toch is het album twee jaar later goud en krijgt het de waardering die het toekomt. Een paar weken voor Buckley overlijdt, noemt David Bowie Grace het album dat hij mee zou nemen naar een onbewoond eiland. Toch niet de minste.
Op 29 mei 1996 vliegt de band van Buckley naar Memphis om daar samen aan Sketches for My Sweetheart The Drunk te werken, dat zijn tweede album had moeten worden. Zoals wel vaker besluit Buckley te gaan zwemmen in de Wolf River Harbor. Samen met één van zijn roadies, die aan de kant blijft staan. Met al zijn kleren aan ligt hij in de rivier terwijl hij Whole Lotta Love van Led Zeppelin zingt. Zijn roadie is even weg om iets op te bergen. Wanneer hij terugkomt is Jeff verdwenen. Zes dagen later wordt zijn lichaam eindelijk gevonden door twee locals. Geen alcohol, geen drugs. Gewoon een tragisch ongeluk waardoor de zanger overleden is.
Zo werd Grace het enige studioalbum dat Buckley maakte. Alle nummers zijn prachtig, Hallelujah is misschien wel de saaiste. Lover, You Should’ve Come Over is een bijzonder nummer dat hij schreef voor Rebecca Moore, de relatie was net over. Het nummer bouwt rustig op naar het refrein, waarna het even losgaat. Dan terug naar het couplet en op naar een nog uitbundiger refrein. De stem van Buckley wordt vanaf dan tot in alle uithoeken van zijn bereik gebruikt zonder Mariah Carey-achtig opschepperig te klinken. Een prachtig, emotioneel en oprecht nummer dat muzikaal ook nog eens fijntjes in elkaar zit.
Het is jammer dat Buckley maar één album heeft achtergelaten. Gelukkig is er wel veel (live)materiaal te vinden. Zijn zuivere stem waarmee hij prachtige dingen kon, zijn talent om nummers te schrijven en de kunst emoties over te brengen is maar weinig gegeven. We moeten het helaas alleen met Grace doen.
Ingelise de Vries (dictator van TPO Cult) pretendeert een goede muzieksmaak te hebben. Die dringt ze maar al te graag op in deze ietwat persoonlijke rubriek. Om het wat minder persoonlijk te maken, ontvangt ze graag suggesties in de reacties, via Twitter of in de mail.
