Vanaf nu op ThePostOnline: Nina Juffermans gaat voor Campus studentikoze uitdagingen aan. Deze week: voor 1 euro écht wat vets op Vakantieveilingen.nl scoren.
‘NEE TRUUS! TYFUSWIJF!’ De vrienden die aan hetzelfde tafeltje in het schoolcafé zitten, schrikken op. Dit is al de derde keer dat Truus een aanbieding voor mijn neus wegkaapt. Ik zit al de hele dag op vakantieveilingen.nl in de hoop dat ik voor 1 euro iets kan kopen. Tot nu toe lijkt het onmogelijk. Zeker met types zoals Truus.
Ik heb tot nu toe alleen geprobeerd te bieden op leuke dingen. Dagje sauna in een of ander gat in Overijssel, wie wil dat nou niet. Weekendje weg naar een stad naar keuze. Leuk feestje in Utrecht. Alles geprobeerd maar nee, elke keer is er weer een of andere fanatieke huisvrouw met tijd teveel die me net voor is. Want met een euro kom je niet zo ver als Truus twee euro heeft. Daarbij wil ik iets leuks en dus niet een Groupon fotoshoot waar ik dan met mijn vriend in de armen geforceerd moet lachen naar een middelmatige fotograaf in een lelijke studio.
Maar het is hopeloos en mijn vrienden beginnen al met uitlachen. Ik besluit ook op minder leuke dingen te gaan bieden. Dagje Plopsaland en op de foto met Plop. Mislukt, weer Truus. Cursus spiritueel schilderen. Dit keer is ene Anja me voor, verrassend. Ik besluit het nog een keer te proberen bij drie overnachtingen in een luxe hotel. Er is nog niks geboden, maar uit ervaring weet ik inmiddels dat dat in de laatste tien seconden gebeurt. Zachtjes tel ik af: ‘5, 4, 3, 2… BIED!’ Bam, een euro op de luxe overnachtingen. Er begint een nieuwe pagina te laden en ik houd mijn adem in. Zou het echt? Heb ik Truus en Bep, de vermoedelijk te dikke huisvrouwen, verslagen?
‘Gefeliciteerd Nina! Je hebt ‘4 dagen met 2 personen in een super-de-luxe hotel’ gewonnen. Je bod was 1 euro.’ Ik gil het uit en mijn tafelgenoten gillen mee, uit schrik. ‘Het is me gelukt! Ik heb gewonnen van Truus! Ik ga op vakantie!’ Onder luid applaus maak ik een buiginkje en er staat al iemand op om bier te halen om deze overwinning te vieren. Een half uur later zitten al mijn tafelgenoten met hun mobiel voor de neus. ‘Lekker sfeertje jongens’, probeer ik. ‘Ja ja wacht even, ik moet zo bieden en Truus is weer bezig.’ zegt iemand. De rest knikt instemmend. Ik heb een verslaving onder mijn vrienden teweeggebracht, maar dat maakt niet uit. Ik heb gewonnen van Truus en dat kunnen zij nog niet zeggen.
