Charlotte* (22) studeert rechten en is highclass callgirl bij The Courtesan Club.
In de soms onzekere wereld waarin ik verkeer is de vaste klant een ware schat: een man die me waardeert en dat laat merken en die ik in ruil koester met extra liefde en aandacht.
Meestal kan ik mijn klok gelijk zetten op de afspraken die ik heb met Wouter. Iedere zes weken op zaterdagavond nodigt hij me uit voor een avond en nacht plezier. Wouter is een lieverd. Hij is begin veertig, ziet er goed uit, is een beetje nerdy (heerlijk!) en ondanks het feit dat hij nog nooit een vriendin heeft gehad is hij goed in bed. Hij plant de boekingen normaal gesproken een week of twee vooruit en net als ik me begin af te vragen of hij een nieuwe lieveling heeft verschijnt de aanvraag voor de volgende date in mijn mailbox.
Na een X aantal dates wordt het wel zaak om het contact spannend te houden. Op dat moment kán dat ook. Nieuwe klanten kunnen -tenzij bij een speciaal verzoek- erop rekenen dat ik vrouwelijk maar discreet gekleed ga. Maar vanavond heb ik een verrassing voor Wouter. Als hij de deur opendoet is er nog niks te zien, ik moet natuurlijk rekening houden met de buren. Ik geef hem een kus op de wang en een dikke knuffel en kom binnen. Wouter schiet meteen de keuken in om een flesje wijn open te trekken terwijl ik zelf mijn trenchcoat ophang aan de houten kapstok in de gang.
Ondanks zijn goede baan woont Wouter al meer dan tien jaar in een flatje buiten de stad waar hij werkt. De Billy boekenkasten zijn verkleurd met de jaren en de inrichting is gezellig maar bescheiden en overduidelijk die van een vrijgezelle man. Mogelijk is Wouter de minst materialistische man die ik ken. Ik kan nog van hem leren, met mijn nimmer aflatende verlangen naar nieuwe schoenen, kleren en wat voor duurs ik op dat moment weer besloten heb dat ik nodig heb. Wouter prikt door dat soort zaken heen, hij leest liever een goed boek en brengt tijd door met vrienden en familie. Hij kocht tien jaar geleden een tweedehands autootje en rijdt daar nu nog steeds vrolijk in rond en zijn meest dierbare bezit is een enorme kamerplant die hij al heeft sinds zijn studententijd en die een halve kamer overwoekert. Ik zeg weleens tegen hem dat hij zichzelf meer moet permitteren, niet alles wegzetten, nú genieten! Maar eigenlijk weet ik ook wel dat hij die kunst als geen ander verstaat, alleen niet volgens de standaard opvattingen daarover.
Nadat ik mijn jas heb opgehangen loop ik meteen door naar de woonkamer om Wouter op te wachten. Hij komt al gauw binnen met twee glazen en de fles en zodra hij me ziet verschijnt er een blos op zijn wangen. Een zachte “wow…” ontsnapt aan zijn lippen. “Vind je het mooi?”, vraag ik hem terwijl ik plagerig met de rits van mijn skintight, zwart glimmende catsuit speel. Een rits overigens, die tweezijdig geopend kan worden en van mijn borst helemaal naar beneden loopt, tot boven mijn billen.
Lief als hij is bedwingt hij zich en vraagt me bij hem te komen zitten om wat te praten en een glas wijn te drinken, maar ik merk dat hij zijn ogen niet van mijn decolleté af kan houden. Ik houd hem een tijdje aan de praat en als ik besluit dat hij lang genoeg gewacht heeft kruip ik op zijn schoot voor een lange kus terwijl ik mijn lijf tegen het zijne druk. Daarna trek ik hem mee terwijl ik opsta, vraag hem zijn shirt uit te trekken en rits zelf mijn catsuit verder open, waarop ik de afdaling begin vanaf zijn nek naar beneden. Ik weet dat hij zo, hij staand en ik gehurkt voor hem, geniet van zijn favoriete uitzicht…
De volgende ochtend maakt hij me wakker met ontbijt op bed. En voordat ik de deur weer uit moet, geeft hij me een flinke knuffel en fluistert vol ontzag in mijn oor “je bent echt… fenomenaal”. De rest van de dag gloei ik na van zijn compliment en ik verheug me alweer op de volgende keer.”
*Alle namen in deze column inclusief de naam van Charlotte zelf zijn gefingeerd.
