Op een Lana Del Rey of Adele na is de Radio 2 Top 2000 doorgaans wat voorspelbaar. Maar de wereld kent nog meer fantastische muziek. Tot de Top 2000 écht begint, zet ThePostOnline iedere dag een vergeten liedje dat niet of heel laag in de Top 2000 staat online. Mét toelichting. Tegenargumenten kunnen uiteraard terecht in de reacties.
Er is een opvallende overeenkomst tussen Genesis en een band die al eerder in deze rubriek voorbij kwam, Faces. Behalve dat dit het derde nummer uit 1973 is (ook Bowie kwam uit ’73), is Genesis een overeenkomstig lot toebedeeld als dat Faces rond diezelfde tijd stond te wachten. Gelukkig liep het voor Genesis iets minder tragisch af dan voor Faces.
In 1967 neemt een groepje leden van schoolbandjes van een Engelse kostschool een demo op. De tape valt in handen van een producer die ze een platencontract aanbiedt. Dat resulteert in het album From Genesis to Revelation, een conceptalbum vol strijkorkesten over het ontstaan van de aarde, dat zich muzikaal ergens tussen soul, folk en beat bevindt. Inderdaad, een beetje vaag. Het album flopt dan ook, maar Genesis laat zich niet uit het veld slaan en gaat door. De mannen geven hun studie op, gaan bij elkaar in huis wonen en werken tot het album in 1970 uitkomt aan Trespass. Er blijken meer problemen: gitarist Anthony Phillips heeft podiumvrees en stapt op. De overige bandleden ontslaan drummer John Mayhew. Voor de gitaar wordt Steve Hackett aangetrokken en voor de drums, een welbekend feitje, Phil Collins.
En dan begint in 1973 het tragische lot. Frontman Peter Gabriel gaat steeds meer zijn eigen weg en is steeds minder bereid compromissen te sluiten met de band. De band vind op haar beurt dat Gabriel met zijn podiumpersoonlijkheid teveel van de muziek afleidt. Uiteindelijk stapt Gabriel op en na veel omwegen neemt Phil Collins de zang voor zijn rekening.
Vlak voor dat lot zich voltrekt en Gabriel uiteindelijk in 1975 vertrekt, komt in 1973 The Cinema Show van het album Selling England By The Pound uit. Een bijzondere harmonieuze samenzang tussen Gabriel en Collins. Een muzikaal kunstwerk dat niet alleen twee stemmen verbindt die bij elkaar passen alsof ze ervoor gemaakt zijn, ook het het solo van de fluit en de oboe én het vier en een halve minuut durende keyboardsolo maken het briljant. Het nummer is uitgevoerd in 7/8 maat, waardoor het ondanks zijn lengte van tien minuten weinig saai wordt. Ook kent het nummer veel afwisseling in instrumenten.
Tussen 2006 en 2010 was de band nog even actief. Vooralsnog is het stil rondom de band. Phil Collins gaf in november van dit jaar aan dat hij ondanks zijn pensioen in 2011, het creatieve proces miste. Een tournee ziet hij niet zitten, maar dat creatieve staat hem wel aan. Of Genesis bij elkaar komt of dat Collins solonummers gaat maken, is nog niet bekend. Maar met bijna 30 studio-, live-, en verzamelalbums redden we het nog wel even.
Ingelise de Vries (dictator van TPO Cult) pretendeert een goede muzieksmaak te hebben. Die dringt ze maar al te graag op in deze ietwat persoonlijke rubriek. Om het wat minder persoonlijk te maken, ontvangt ze graag suggesties in de reacties, via Twitter of in de mail.
