Hulde, na een jaar wachten kunnen we eindelijk ons hart weer ophalen aan het lief en leed van vijf boeren. Vijf geëmigreerde boeren wel te verstaan, want Boer Zoekt Vrouw is de eenzame boeren over de grens gaan zoeken. Iedere kaskraker heeft af en toe vernieuwing nodig, dus ook Boer Zoekt Vrouw. Internationaal of niet, de KRO heeft weer een paar pareltjes van boeren weten uit te zoeken. Hoe ze die boeren toch ieder jaar weer weten te vinden is me een raadsel, het zorgt in ieder geval weer voor een paar vermakelijke weken. Boeren, zet hem op! Nederland zit er klaar voor!
Johan (spreek uit als Jóhen) is de boer die Denemarken vertegenwoordigt. Een beetje een sullige praatgraag, die al 49 jaar alleen is. Hij heeft nog nooit gedate zelfs. Dat verklapt zijn onhandigheid ook wel. Hij belaagt zijn vrouwen met intense zoenen. Zo’n zoen die stiekem op je mond gericht is en waarvan je alleen kunt hopen dat hij op je wang gaat belanden. Johans vreugde kan immers niet op. Hij hoopte op vijf brieven, maar kreeg er 45. Dat moet een man goed doen, om er na 49 jaar achter te komen dat je het helemaal niet zo slecht doet bij de vrouwtjes als je altijd hebt gedacht.
Anderzijds brengt dat natuurlijk stress met zich mee. Of noem het wellicht prestatiedrang. Hoe dan ook, de beste man kon niet slapen de nacht voor hij zijn vrouwen zou ontmoeten. Daarom heeft hij tien vogelhuisjes geklust, midden in de nacht. “Als je een vogel wilt hebben, moet je een huisje hebben. Het huisje heb ik al en de vogeltjes die komen vandaag.” Zo gaan al zijn dames met of zonder vervolgdate naar huis, maar wel allemaal mét een vogelhuis.
Aletta van Bonaire is het type vrouw dat wel mee doet aan een programma als BZV, maar eigenlijk hartstikke bang is voor de gevolgen. Stel je eens voor dat er mannen zijn die jou leuk gaan vinden. Dat er een relatie uit zou kunnen komen? Doodeng! En dus besloot zij maar gewoon niet open te staan voor nieuwe contacten. Nadat de helft van haar mannen praktisch zelf wegliep na de speeddate, had ze nog vijf mannen over om zich ongemakkelijk tussen te voelen. En wat is dan een betere bezigheid dan beeldhouwen met motorzaag? Het is in ieder geval verre van romantisch en tevens onmogelijk om een gesprek te voeren. Totaal Aletta-proof dus.
Ook Jos uit Frankrijk doet mee voor spek en bonen. Hoewel hij wel echt op zoek is naar een vrouw, lijkt zijn eisenlijst meer op een openstaande vacature dan de jacht naar een wilde romance. Hij belaagt zijn vrouwen met vragen als: spreek je wel Frans?, Hoe zie je het leven in Frankrijk voor je? Denk je dat je daar kunt wonen en werken?’ Dat zijn voor hem immers de belangrijkste eigenschappen van zijn toekomstige droomvrouw. Daar zitten die arme meiden dan. “Spreken Fransen geen Engels dan?” Nee meid, dat doen ze niet. En dus pas jij niet in het perfecte plaatje van Jos. Bye bye!
Wim uit Tanzania is ook een zeer opvallende verschijning. Hij is groot, immens groot, maar ook robuust. Yvon valt helemaal weg naast deze beer van een kerel. Daarnaast hangt alles aan deze vent. Zijn schouders, zijn mondhoeken en zelfs zijn haren hangen een beetje radeloos over de zijkanten van zijn robuuste hoofd. De zwaartekracht eist zijn tol. Toch weerhoudt dat de vrouwtjes er niet van om zich volledig op hem te storten. Ze bestookten hem met vragen als: hoe ziet jouw liefdesleven in Tanziania eruit in je dromen? Nou, daar had Wim heus wel een beeld bij: het huis moet nog opgeknapt worden, daarna zijn er nog allerlei andere klusjes te doen, of zijn nieuwe liefde werkt mee in het bedrijf. Oh, maar er blijft ook wel wat tijd over voor je eigen hobby’s hoor. Nou nou, gelukkig maar. What a catch!
Nog zo’n man met passie is Jan uit Canada. Jan is het rustige type. Zo rustig dat de emotie totaal niet van zijn gezicht af te lezen valt. Hij lijkt zich zo ongemakkelijk te voelen tussen zijn overenthousiaste jubelkonten die ook nog eens grapjes maken over zijn ballen. Oh nee, bowlingballen. Daar wordt deze man natuurlijk dodelijk onzeker van. Hij kan niet echt lekker aarden tussen zijn vrouwtjes en dat levert tenenkrommende beelden op. Het is maar goed dat deze boer als enige nog een beetje looks heeft, anders waren zijn boerinnetjes in spe waarschijnlijk al lang weggerend.
