Acht fractievoorzitters brachten anoniem via de Volkskrant naar buiten dat ze Kamervoorzitter van Miltenburg zat zijn. Een laffe daad. In politiek Den Haag domineren twee hoofdrolspelers: politici en persmuskieten. Er is een spel van vraag en aanbod. Politici die een bloedhekel hebben aan een andere politicus, gebruiken de media als instrument om een collega te beschadigen. Of ze schakelen een journalist in die via het roddelcircuit een politicus probeert kapot te krijgen.
Kamervoorzitter Van Miltenburg is hier nu het slachtoffer geworden, en het is nog maar de vraag of ze verder kan functioneren, nu acht fractievoorzitters a-n-o-n-i-e-m via de Volkskrant naar buiten brachten het niet langer met de VVD-Kamervoorzitter door te willen. Nu klopt het wel dat deze voorzitter al enige tijd onder vuur ligt, wat overigens ook al via de media naar buiten kwam. Maar nu wordt de Kamervoorzitter, die in meerderheid door de Kamer is gekozen, op een achterbakse manier een mes in de rug gestoken.
Het is opvallend stil aan de kant van de VVD. Niemand uit deze hoek neemt het op voor collega Van Miltenburg, terwijl geen enkele journalist de moeite neemt om VVD-fractieleider Zijlstra te ondervragen. Alleen PowNews voelt hem aan de tand, maar hij wil niets zeggen. Dit is kennelijk de politiek van deze tijd: het echte en eerlijke verhaal vooral anoniem naar buiten brengen. De politieke transparantie en openheid die acht fractieleiders zeggen te hanteren is een farce. Het woord ‘flapdrol’ werd ooit door SP-leider Jan Marijnissen gebruikt in de Kamer; het lijkt mij nu van toepassing op deze acht fractieleiders. Was u het niet, mijnheer Pechtold, die de politiek vies en vunzig noemde? Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat mensen in het land nog respect hebben voor deze politici.
Er zijn tien partijen in de Kamer (de Lijst Bontes is geen partij). Roemer en Buma zouden zich niet hebben uitgelaten over Van Miltenburg. PVV-leider Wilders, politicus van het jaar 2013, heeft bij EenVandaag inmiddels toegegeven een van de laffe daders te zijn geweest. De zeven andere fractievoorzitters komen dus van de volgende acht partijen: VVD, PvdA, D66, GroenLinks, ChristenUnie, SGP, Partij van de Dieren en 50Plus.
Jan Hoedeman, politiek verslaggever van de Volkskrant en niet de eerste de beste, loopt al jaren mee op de vierkante kilometer in Den Haag. En ach, in deze dagen is er niet al te veel nieuws en dan kan je dit bedenken of je laten gebruiken. Ik denk het laatste. Fractieleider Zijlstra belt, sms’t of e-mailt voor een kopje koffie. Hoedeman is in zijn nopjes en denkt “wow, dat is interessant.” Zijlstra fluistert hem in dat ze Van Miltenburg zat zijn en dat de meeste fractieleiders het met hem eens zijn. Het is allemaal al besproken in de achterkamertjes en krochten in de Haagse kaasstolp. “Je kan het checken”, zegt Halbe tegen Hoedeman. Die kan er mee scoren, denkt hij. Maar is dat zo? De boodschapper wordt immers meestal onthoofd.
Wat is nu het belang van dit hele theater? De Volkskrant laat zich gebruiken en investeert in toekomstige ‘nieuwtjes’. De acht fractieleiders, en dan vooral Halbe Zijlstra, gebruiken de techniek van de anonimiteit om Kamervoorzitter Van Miltenburg weg te pesten. En Volkskrant-verslaggever Jan Hoedeman brengt het nieuws dat acht vooraanstaande politici niet schromen zichzelf anoniem te kakken te zetten. De talloze reacties op de internetpagina’s van media liegen er niet om: de Haagse politiek krijgt een brevet van onvermogen van het publiek.
Misschien dat de betrokken politici tijdens in de kerstnacht beseffen dat dit niet de manier is om met elkaar om te gaan. Als van Miltenburg na het kerstreces komt vertellen er mee op te houden als Kamervoorzitter, lachen ze in hun vuistje en heeft de techniek van anonieme stellingname om iemand kapot te maken succes geboekt. U kunt dit rustig ‘karaktermoord’ of ‘een dolk in de rug’ noemen. En Hoedeman? Die gaat gewoon door met zijn ‘journalistieke handwerk’. Toch, Jan?
