De bliepjes van het spelletje Snake herken ik uit duizenden. En wie speelde dat niet op de klassieke Nokia 3310. De, voor in die tijd, meest populaire telefoon met een scala aan verschillende beltonen. Van Mozart tot jingle bells gecomponeerd in alle piepjestonen die je je kan voorstellen. Om maar niet de verschillende wallpapers te vergeten, wat kon men daar blij mee zijn. En dit is niet eens zo lang geleden. Wat is de technologie de laatste paar jaren met reuze sprongen vooruit gegaan.
Mijn iPhone is vierentwintig uur per dag vastgeplakt aan mijn hand, altijd online en bereikbaar. Er gaat geen dag voorbij zonder dat er een WhatsApp verstuurd wordt of dat ik een SnapChat ontvang en voor een paar seconden een foto voorbij zie komen die daarna nooit meer terug te zien is.
Ook mijn mail gaat via dat kleine schermpje, dito voor de laatste zinnen van een schoolopdracht. Mijn tweede brein bevat op het moment 1769 foto’s, 87 Tinder matches en 713 Facebook ‘vrienden’. Best confronterend om dat zo op een rijtje te zien staan. Waar is de romantische tijd van de huistelefoons gebleven, of de tijd dat mensen zonder aankondiging op visite kwamen, omdat ze toevallig in de buurt waren.
God mag weten wie die 713 Facebook vrienden nou ook alweer precies zijn.
Het zou het leven een stuk rustiger maken, om niet dag en nacht van jan en alleman te weten wat ze uitspoken.
Wie is samen naar welk feestje gegaan, is het weer aan tussen die en die, die heeft dat cijfer voor zijn tentamen gehaald, het is allemaal ruis, een nieuwe vorm van tijdverdrijven.
Dit zijn allemaal eigen keuzes, het is natuurlijk wel hartstikke handig zo’n smartphone. Maar snel wordt je meegesleurd met de meso trends van deze tijd, achterblijven is geen optie, dan ‘mis je namelijk teveel’.
Wie heeft ooit de kleine lettertjes van de handleiding van de iPhone gelezen, ik niet. Volgens een uitzending van Zembla staat in die handleiding dat je tijdens het telefoneren het toestel anderhalve centimeter van je oor moet houden tegen het gevaar van straling. In deze aflevering ‘Ziek van je mobieltje’ wordt haarfijn uitgelegd door de Zweedse oncoloog L. Hardell dat er twee keer zoveel kans is op een hersentumor aan de kant waar de telefoon wordt gehouden tijdens het bellen. Hier ga je gelukkig niet dood aan, maar een tumor in het gehoorzenuw zorgt voor gehoorproblemen, tinnitus of doofheid. En hij was niet de enige die met deze schokkende resultaten kwam, bij het international agency for research and cancer staat de mobiele telefoon op de zwarte lijst in categorie 2B tussen zware chemicaliën, bestrijdingsmiddelen en uitlaatgassen. De uitslagen over de slechte stralingen van de mobiele telefoon worden nog niet heel serieus genomen, omdat men niet weet wat het effect over vijftig jaar is. De zorgen zijn dus voor morgen? Mij niet gezien.
Sinds kort hou ik mijn telefoon tijdens het telefoneren op veilige afstand. Bellend op straat of in de trein hang ik aan de telefoon met een hoorn tussen schouder en oor. Hij lijkt op zo’n echte zwarte draadtelefoon van vroeger, ingeplugd met een draadje in het gat voor de oortjes, met mijn mobiel in mijn zak. Zo heb ik een tastbaar stukje van vroeger meegenomen naar deze turbulente visuele tijd, en ben zo iets minder vatbaar voor de nog onbekende straling.
