Na de The Lord Of The Rings-trilogie vond Peter Jackson het nog niet genoeg. Negen jaar nadat Frodo zijn queeste afrondde, was het de beurt aan oom Bilbo om de zijne te beginnen in The Hobbit. Een jaar nadat hij aan zijn onverwachtse avontuur begon, krijgen we weer de kans om Midden-Aarde te verkennen.
En we zijn nog niet klaar, want deze kerst komt ook Bilbo zijn queeste aan een einde. De reis die er in de film wordt afgelegd zou eigenlijk afgelopen december al ten einde komen, maar omdat er besloten is het tweeluik om te zetten in een trilogie, is de ontknoping van de tocht een kerst opgeschoven.
De schrijvers ontfermden zich over de ellenlange appendices van The Return Of The King. Dat resulteerde in heropnames, om het slotakkoord van Bilbo zijn avontuur naadloos te laten overlopen in dat van Frodo.
Maar voor Bilbo (Martin Freeman), Gandalf (Ian McKellen) en de dwergen zit de reis er nog lang niet op. Ze zijn nog steeds op weg naar de eenzame berg om het thuisland van de dwergen, Erebor, terug te veroveren van de machtige draak Smaug. Maar hun reis naar de berg loopt niet helemaal gesmeerd. Vrij vroeg in de film krijgt het gezelschap te maken met elfen, en ook de orks maken wederom hun opwachting. Het laatstgenoemde frisse gezelschap is gelukkig een verbetering ten opzichte van het eerste deel. Daar hadden de orks nog een wat cartooneske uitstraling, maar in het vervolg lijken de orks weer wat meer op die uit de originele trip naar Midden-Aarde. Ook is het fijn om die oude vertrouwde Legolas weer terug te zien. Legolas wordt vergezeld door nieuw bloed Tauriel. De sterke elf zorgt voor het vrouwelijk schoon dat nog ontbrak in de reeks, en daarnaast weet ze zich nog goed staande te houden tussen het kleinere volk.
Hetgeen waar het middendeel van deze trilogie voornamelijk mee weet te overtuigen is het visuele aspect. Alles ziet er prachtig uit, met als toppunt het titelpersonage. Smaug, die van stem wordt voorzien door Sherlock Holmes, Benedict Cumberbatch, laat lang op zich wachten, maar als hij dan eindelijk ten tonele verschijnt zit je op het puntje van je stoel. Smaug is, mede dankzij zijn stem, een erg dreigend filmmonster en het wachten meer dan waard. Midden-Aarde ziet er wederom schitterend uit in dit tweede deel, maar net zoals bij het begin van de reis, heeft ook dit deel met iets minder tofs te kampen. Namelijk het gebrek aan spanning.
De film is grotendeels een demonstratie van computeranimaties, wat erin resulteert dat er voor spektakel genoeg plaats is. De film is minder traag dan zijn voorganger. De scène waar de dwergen een ontsnapping ondernemen met behulp van tonnen of de scène waar Smaug zijn woestenij toont zijn een lust voor het oog, maar je hebt nooit echt het gevoel dat de film je grijpt of dat je op het puntje van je stoel zit. Dit is toch wel een beetje jammer. Het is allemaal net een beetje te gemaakt, waardoor het suspense element ontbreekt. Na ruim twee uur en drie kwartier worden we weer de zaal uitgegooid. De cliffhanger had jammer genoeg niet het ‘Nee, dat kunnen ze niet doen!’-effect, wat het middendeel uit de The Hunger Games-reeks wat meer had. Maar net als Katniss, bewijst ook Bilbo dat middendelen wel degelijk beter kunnen zijn dan hun voorgangers.
Regie: Peter Jackson | Cast: Martin Freeman (Bilbo Baggins), Benedict Cumberbatch (Smaug), Ian McKellen (Gandalf), Richard Armitage (Thorin Oakenshield), Orlando Bloom (Legolas), Evangeline Lilly (Tauriel), Luke Evans (Bard) e.a. | Speelduur: 161 minuten | Jaar: 2013
