Het spel is absoluut ‘AAN’ vanaf deze week. De groentjes zijn langzaam getransformeerd in wantrouwende doch tactische spelers. Ze liegen met stalen gezichten en mollen er op los. Eindelijk mogen ze James Bond-achtige spellen spelen en wordt er ook daadwerkelijk geld verdiend. Wie is de mol? is weer zoals het hoort te zijn. Ondertussen vliegen de verdenkingen in het rond. Aaf verdenkt Suzan, Owen, Freek en Sofie. Jan-Willem verdenkt Daphne en Jennifer. Jennifer verdenkt Sofie. Freek verdenkt Aaf. Suzan zit op Sofie. Jennifer verdenkt eventueel wel Daphne en Owen is bezweken onder zijn tunnelvisie. Maar wie zijn mol was, dat blijft een raadsel.
Het is een wirwar van bevliegingen. Niet één kandidaat heeft een onderbouwde reden gegeven van zijn verdenkingen. Wél onderbouwd, heb ik gister een concrete mol aangewezen. Sofie is mijn mol. Hoezeer ik het eigenlijk niet wil, vrees ik dat we toch tot de laatste aflevering moeten blijven luisteren naar de zeurende gedachtegangen van Sofie. Of ze nou in de groep is of alleen, Sofie spreidt graag haar gedachtes ten toon. Tot in den treuren toe. Daar zijn wij als kijker dan dus mooi klaar mee. Maak u klaar voor een lange rit met Sofie als mol.
De eerste reden dat Sofie de mol is, is simpelweg omdat de anderen het niet zijn. Zoals Tygo, de jongen met losse handjes. Tygo is een jongen die van kattenkwaad houdt. Hij jat één envelop, “gewoon omdat ze jatwaardig zijn”. Maar de grote trots waarmee hij dat uiteindelijk deelt voor de camera zegt genoeg. Een echte mol onthult nooit zijn geheimen. Dat zelfde geldt voor Jennifer, die net iets te gefocust en geërgerd is op Sofie. Duwend en trekkend wil ze koste wat kost vermijden dat Sofie opdrachten naar haar hand zet. Jennifer is zo bezig met het ontrafelen van haar mol, dat ze vergeet zichzelf verdacht te maken.
Ook Susan zou een tergend slechte mol zijn. Van Susan zien we twee kanten. Het ene moment lijkt ze ver weg te zijn in haar eigen wereldje en het andere moment gaat ze volledig op in het spel. Ze is zo bloedfanatiek, dat ze woedend is op de groep wanneer blijkt dat zij haar gedachten niet kunnen lezen na de Kantonese Opera. Wat Susan niet kon niet weten, is dat de groep van te voren geïndoctrineerd is door Sofie. Het was immers Sofie die stellig vertelde dat het stuk de naam droeg Het onoverwinnelijke duo. “Owen en Susan moeten dus wel de generaal en de prins zijn!” Dat is precies waar de groep uiteindelijk vol overtuiging voor koos. Al die tijd luisteren naar het oorverdovende lawaai van bekkens en tergend hoog gezang bleek dus helemaal voor niets te zijn.
De tweede reden kunnen we inmiddels scharen onder het traditionele Wie is de Mol?-terreur. Geef de mol een portofoon en let op wat er gebeurt. De mol staat te genieten van haar moment of fame, lekker blèren door die porto over van alles, zolang het maar niets te maken heeft met de opdracht die haast heeft. Dit alles doet ze uiteraard op haar dooie gemakje. Naast haar een opnieuw geïrriteerde Jennifer en aan de andere kant van de lijn een gefrustreerde Daphne. Terwijl iedereen de neiging heeft om die porto met grof geweld uit haar handen te treken, weigert ze stug onder het mom “ik ga hartstikke goed hier”.
Maar het meest duidelijke, het meest overtuigende maar toch ook wel het meest vergezochte argument ooit, is dat op de markt enkele keren werd verwezen naar Sofie. Tussen alle wegwijsbordjes naar jokers, vrijstellingen, een zwarte vrijstelling en de test, hing ook een bordje ‘geld’. Dat bordje geld wees voor iedere kandidaat naar rechts maar bij iedere close-up naar links. We zagen twee close-ups, bij Aaf en bij Susan. Laat die twee nou hun verdenking hebben geuit op Susan. De titel van deze aflevering was ‘vindingrijk’. Een wegwijsbordje met de tekst ‘geld’ erop geschreven, dat is een cryptische omschrijving van het woord vindingrijk. Aaf en Susan zijn zeker vindingrijk, zij verdenken de juiste mol! Het zijn de woorden van Jennifer waar ik me dus volledig in kan vinden: “Ze ziet er wel zo lief uit… maar ach!” Het kan toch niet anders, Sofie is de mol. En daarmee is het gebeurd. Ook ik heb mij in de welbekende tunnelvisie laten glijden.
