Het kan niet lang geleden zijn dat pindakaas nog enkel een broodbeleg was waar de hele klas na de grote pauze gelijkelijk van uit zijn bek stonk. Of je nu naar Villa Achterwerk of Telekids keek, na de lunch rook je allemaal naar boterhammen besmeerd met pindakaas uit de grote, nimmer lege gezinspot. Met of zonder stukjes, dat was eigenlijk het enige verschil dat tussen de gezinnen bestond. Maar pindakaas is pindakaas niet meer. Snelle jongens met te veel gel in het haar hebben pindakaas in hun grijpgrage commercieklauwtjes gekregen en ze hebben er iets smerigs van gemaakt, iets oneerlijks. Pindakaas is een vogeltjesdelicatesse geworden.
Wie op internet een kleine zoekopdracht uitvoert ziet dat de eerste verhalen over vogeltjes die o zo dol zijn op pindakaas rond 2010 opduiken. U moet niet geloven dat deze zomaar ontstaan. Welnee! Ik weet namelijk dat de meest getapte corpsvrindjes van Heinekens marketingafdeling ooit geld toekregen om in verschrikkelijke cafés dat smerige Extra Cold te zuipen, in de hoop dat de gewone alcoholist ging denken dat zo’n diepgevroren glas in z’n poten hem ook van een enig populair imago zou voorzien, en ik vermoed van de commerciële pindakaasmaffia eenzelfde complot. Binnen enkele weken begon half Nederland dan ook raamkozijnen en balkonbalustrades vol pindakaas te smeren, in de hoop het burgermansbestaan op te leuken met wat gefladder voor het raam.
En ja hoor, binnen de kortste keren verschenen daar berichten over het potentiële gevaar van deze goedbedoelde dierenliefde. Want gewone pindakaas zou niet goed zijn voor de vogeltjes: ze zou te zout zijn, en te vet. Alsof die klamme vetbollen die we vroeger in de tuin hingen en die half aangevreten Bic Mac-menu’s waar de gemiddelde stadsduif zich aan vol vreet zo gezond zijn. Maar goed, gewone mensen-pindakaas was dus slecht voor het vogelhartje. Gelukkig hadden de jongens met te veel gel in het haar daar al een oplossing voor gevonden: speciale vogeltjespindakaas!
Maar daarmee waren we er nog niet. Een product is immers geen product als er niet minstens een strekkende meter aan keuzes bestaat. Dus kregen we – ik verzin dit niet – potjes vogeltjespindakaas naturel, potjes vogeltjespindakaas met meelwormen en voor de vegetarische vogeltjesliefhebber die toch iets speciaals voor de vogeltjes wil doen: potjes vogeltjespindakaas met bosvruchten.
Natuurlijk smeert u de vogeltjespindakaas met of zonder smaakje niet zomaar aan het raamkozijn. De beestjes hebben immers net als wij recht op garnering en proeven begint nu eenmaal bij de presentatie. En zo ontstond het tegenwoordig ideale cadeau voor vut-feestjes en housewarmings: de vogeltjespindakaaspotjeshouder. Let u trouwens goed op wanneer u zich naar de dierenspeciaalzaak begeeft om er één aan te schaffen. De pindakaas van merk X past namelijk niet in de houder van merk Y.
De jongens met te veel gel in het haar hebben definitief gewonnen.
Beeld: Shutterstock
