Neem Skyfall, neem Brave. De ruige landschappen van de Schotse hooglanden doen het goed de laatste jaren in de bioscopen. Nu zijn de filmhuizen aan de beurt met het grauwe, realistische Shell.
Shell toont Schotland ontdaan van alle opsmuk en fantasie. Zonder ook maar enig vuurwerk. Praters zijn het sowieso niet, die Schotten. Daar kom je wel achter gedurende de anderhalf uur die de film duurt. De 17-jarige Shell (Chloe Pirrie) woont met haar vader in het glooiende landschap. Ze runnen er een tankstationnetje, letterlijk in niemandsland. De moeder is al lang geleden vertrokken.
Het is lang wachten op een auto. De lange, lege wegen door de kale bergen zijn alles dat Shell heeft om elke dag naar te staren. Klanten zijn schaars. Ze is alleen bezig met het huishouden en zo af en toe kan ze een toevallige passant helpen.
