Johan was al de meest aandoenlijke man in Boer Zoekt Vrouw, maar gister heeft deze boer echt een staaltje emotie van hogerhand laten zien. Waarschijnlijk heeft hij zelfs heel wat Nederlandse vrouwenharten laten smelten. Niet omdat wij vrouwen nou allemaal zitten te wachten zo’n jankerd van een man, maar de manier hoe deze boer zijn liefde verklaart en de hoffelijke manier waarop hij Ingrid twee naar huis stuurt verdient een compliment.
Het is voor deze beste man waarschijnlijk zelf ook een verassing en het kan niet anders dan inslaan als een bom. Johan komt er na al die jaren achter dat hij een vrouwenliefhebber is. Zijn Ingridjes zijn hem toch wel wat waard en hij weet niet meer wat hij zonder ze zou moeten. Maar er is maar één Ingrid waarmee hij niets liever doet dan door de jus verzopen “peenstamp” eten terwijl de melk- en strontspetters hen om de oren vliegen. Vanaf het moment dat hij zich dát beseft, gaan de sluizen open en zijn deze met geen mogelijkheid meer droog te leggen. Terwijl hij zijn snotneus aan zijn hand afveegt verklaart hij zijn kleine Ingrid dan eindelijk jankend de liefde. Daarna volgt er nog een stortvloed tranen, maar gelukkig kan hij vanaf nu zijn snotneus verstoppen in de dikke jas van Ingrid. Zijn Ingrid, die altijd op het juiste moment weer weet te zeggen “laten we dan zo een bakje koffie doen”.
Zelfs bij Aletta is sinds deze week plaats voor romantiek, emotie en gesprekken over (bah) liefde. Aletta wil open blijven staan voor ontwikkelingen en dat blijkt nu toch ineens beter te kunnen met Jan dan met Patrick. Met natte oogjes vertelt Jan haar hoe blij hij is dat ze elkaar hebben leren kennen. En Aletta voelt het ook. “Met Jan kom ik tot essenties van belangrijke dingen” wat dat ook moge betekenen in dit verhaal. Na zo’n diepgaand gesprek wil Aletta duidelijk meer. Ook Patrick moet nu ineens al zijn gevoelens met haar delen. Dezelfde Patrick die al die tijd zo tactisch angstvalling meedeed in de liefdesangst van Aletta. Hij begrijpt er niets van en vertelt Aletta dus maar zijn verhaal over zijn grens. Dat als hij daar overheen gaat, hij gaat rennen. Waarschijnlijk rent Aletta dan de andere kant op. Maar zo is het dus helemaal niet meer. Aletta wil meerennen! Zolang Patrick dat niet doorheeft, wordt hij langzaam maar zeker meer naar de zijkant geschoven. Aletta begrijpt namelijk helemaal niet waarom het zo stroef gaat met Patrick. We kunnen hier op deze boerderij toch gewoon over liefde en gevoelens praten?
In Frankrijk is het onderzoek van Jos ook eindelijk afgerond. De praktische zaken heeft hij tegen elkaar afgewogen en hij heeft de beste keuze gemaakt. Beide dames zijn namelijk leuk, maar Saskia hoeft natuurlijk geen familie achter te laten. Leonie zegt dan wel dat ze dat niet zou erg vinden, maar je weet maar nooit natuurlijk. Die meid is bloedmooi, daar moet toch een addertje onder het gras zitten? Met die beslissing kruipt hij dan toch nog een nachtje tussen de dames in. Heeft hij toch ooit nog soort van in een Ferrari gereden voor hij die een dag later terug naar Nederland stuurt. Nu Leonie weg is, kan er eindelijk gezoend worden. Het is nog wat onhandig, maar Saskia is dan ook geen Ferrari. Ach, Saskia mag dan misschien niet het mooiste bordje zijn, Jos weet vast en zeker hoe hij lekker van haar kan eten.
Voor Wim is de situatie om te janken. Totaal onverwachts is zijn liefelijke safaritrip omgeslagen in bride wars 2.0. Samen met Janne probeert hij het nog enigszins gezellig te maken, maar Evelyne verstiert de boel verschrikkelijk. Zij kan het gewoonweg niet meer verbloemen. Evelyne irriteert zich aan alles! Het is stom dat ze en hele meter naar beneden moet glijden om uit Wims te grote Jeep te kunnen komen, het is stom dat Wim en Janne elkaars handjes vasthouden en eigenlijk is Wim ook best stom. Mokkend blijft ze op de veranda staan met haar rug naar de eettafel, terwijl Wim en Janne even lekker elkaars hand vastpakken. Natuurlijk vindt ze dat allemaal prima, maar moet dat echt in haar gezicht? Dat is toch stom! Het is te hopen dat Wim geen oogkleppen opheeft en Evelyne maar wat snel weer terug naar huis stuurt. Helemaal met het vliegtuig terug naar Nederland… Stom zeg!
De cliffhanger in Canada beloofde al een goed verhaal te brengen deze week, nou dat deed het ook! Het was genieten voor de volle 100%. Tiswat metJan, zoals hij dat zelf zou zeggen. Jan ziet zichzelf namelijk liever met Judith dan met Claire, maar Judith wil niet. “En nu is het allemaal een beetje shit”. Tijd voor Yvon om de boel te komen redden. Claire zal eerst naar huis gestuurd moeten worden en dat is iets wat Yvon niet voor hem gaat doen. Hij zal haar zelf moeten zeggen dat deze dame met pit toch meer pit bezit dat hij eigenlijk zocht. Geef hem maar een rustige Judith, zo’n stille onzekere meid. Of eigenlijk maar gewoon een meid zonder pit. En zo kwam het gevoelige hoge woord eruit. “Ik laat je gaan Claire, maar besef je wel dat ik dit doe met het risico dat ik straks alleen kom te zitten!”
Hoewel Judith liever samen met Claire het vliegtuig in was gestapt voor een enkeltje Nederland, blijft ze nog een dagje om “iets leuks” te doen met Jan. Volgens hem hebben ze elkaar nog niet goed leren kennen. Judith wilde toch nog een keer échts Canadees eten, dus waarom ook niet? Terwijl ze samen hun fastfoodburger naar binnen werken kan Judith zich niet meer voordoen als de rustige lieve onzekere meid. De koek is op en haar kritieken worden fel op Jan afgevuurd. “Wat ik wil, dat vind jij allemaal wel prima. Als ik nu wil winkelen, dan wil jij dat ook.” Maar Jan wil helemaal niet winkelen op een eerste date! Jan wil Judith leren kennen. Helaas voor hem komt zij erachter dat Jan helemaal niets veranderd is in een halve dag. Wat een teleurstelling! Zo breekt ze, op de koude straten van Canada, koelbloedig zijn hart. Of is het toch opluchting wat doorklinkt in zijn “Alst d’t nie is, dan ist er nie”?
