Ooit hoorde ik iemand zeggen: “Als je niet op de eerste rij bij een fashionshow zit, ben je niemand.” Degene die de uitspraak deed, was Kelly Cutrone, producer, publicist en eigenaar van fashion pr-bureau Peoples Revolution met kantoren in New York en Los Angeles. Door velen gezien als een bikkelharde zakenvrouw, soms zelfs als een regelrechte bitch. Maar hey, wel een bitch die weet waar ze het over heeft. Tenminste, dat denk ik. En velen met mij, gezien haar wereldwijde succes.
De uitspraak van Kelly Cutrone schoot mij weer te binnen door de Amsterdam Fashion Week (AFW) die afgelopen week officieel van start ging. Sinds ik weet hoe belangrijk de verdeling van zitplaatsen is tijdens een fashionshow let ik automatisch op wie waar zit. Niet dat ik al die mensen ken. Bij lange na niet. Maar de gezichten die ik op de frontrow voorbij zie komen moet ik onthouden, want dat zijn blijkbaar belangrijke modemensen. Met mijn, al zeg ik het zelf, waardevolle talent voor het moeiteloos kunnen onthouden van gezichten, vind ik dat soort dingen nu eenmaal leuk om te weten. Soms een beetje obsessief leuk. Tevens bedenk ik mij ook dat degenen die op de vijfde rij zitten, eigenlijk een beetje zielig zijn. Zaalopvulling. Ook dat vind ik stiekem best een beetje leuk.
Eigenlijk zou ik er zelf gewoon graag een keer bij zijn, bij een fashion show. Met een gezonde interesse voor beauty, lifestyle en het modewereldje ben ik altijd wel redelijk op de hoogte van de laatste trends en ontwikkelingen op die gebieden.
Ik denk dat ik niet eens een staplek krijg toegewezen, bij wijze van spreken.
Een vluchtige blik op fashionweek.nl bood mij dit weekend toch een blik op die beruchte frontrow. Naast een recap van de verschillende shows en bijbehorend backstage materiaal, vond ik, warempel, een aparte fotosectie van de frontrow per show op de site. Kelly Cutrones uitspraak werd hiermee duidelijk bevestigd. ‘Geweldig!’, dacht ik. Gretig bekeek ik de foto’s, vierde kleine feestjes van herkenning bij het zien van onder andere Fred van Leer, Fiona Hering, Mariana Verkerk en hoofdredactrices van belangrijke magazines. Maar, opeens, terwijl ik mijzelf nog steeds vrolijk een weg klikte tussen al die zogenaamd belangrijke koppen, vond ik mezelf eigenlijk een beetje belachelijk en erger nog, erg oppervlakkig. In plaats van me te vergapen aan de prachtige nieuwe collecties van onder andere Jef Montes, Ilja Visser en Supertrash die al voorbijkwamen tijdens de AFW, zat ik te koekeloeren wie er gewichtig genoeg waren om vooraan te zitten. Lekker belangrijk.
Nee, het werd tijd dat ik ophield met circusje spelen en gewoon eens probeerde te genieten van het veelzijdige ontwerptalent dat Nederland te bieden heeft. Me concentreren op precies datgene waar het eigenlijk om gaat. En zo kwam het dat ik op zondagmiddag regelmatig de livestream op fashionweek.nl checkte en wegdroomde bij de shows, bijvoorbeeld bij die van Dorhout Mees, zonder me af te laten leiden door… Wacht, wie was dat op de eerste rij!? Oké, een gezonde belangstelling voor de frontrow kon ik niet onderdrukken, maar dat lijkt me niet meer dan normaal. In ieder geval bevalt deze nieuwe manier van kijken me uitstekend. Stay focused. Een wijze les voor mijn voornamelijk chaotische bovenkamer.
Wederom moest ik denken aan een andere uitspraak van de alwetende Kelly Cutrone, waar ik mij graag bij aansluit:
“The less bullshit and frivolity you have in your life, the more attention you have to focus on what is really going on.”
Els Desmares is Masterstudente Algemene Cultuurwetenschappen aan de Tilburg University.
