Ik weet het, het gaat niet om het uiterlijk bij het nieuws, maar ik doe het toch. Zondagavond, 20.00 uur, ons nationale, onafhankelijke NOS-Journaal met de Julliette Binoche van de Lage Landen: Annechien Steenhuizen.
Niets, maar dan ook niets ten nadele van Sacha de Boer, de vorige nieuwskoningin, maar dat jurkje van Annechien zondagavond, daar is diep over nagedacht. Dat is geen kwestie van een gesponsord hansopje uit de kast trekken, zoals dat gaat bij tv-programma’s, nee, dit dun lederen jurkje is een gevalletje styling, dames en heren. Dit trek je niet zomaar achteloos aan.
Ik heb John de Mol wel eens horen zeggen: ‘inhoud is onbelangrijk, als het maar een lekker wijf is’. Ik weet nog van vroeger dat als je bij De Mol het kantoor binnenliep, je werd ontvangen door een cordon babes en fotomodellen, die de balie en de telefoon op een zwoele manier bedienden. Ook bij Eyeworks van Reinout Oerlemans kwam ik dezelfde meisjes tegen, kwestie van people management van beide heren.
Nee, ik deel de platte visie van De Mol op geen enkele manier, maar met het jurkje van Annechien wordt wel een nieuw tijdperk binnen de nieuwsgaring ingeluid, dat Syrië net iets makkelijker verteerbaar maakt. Maar helaas, waar Annechien niets aan kon doen was de tergende overgang van een exclusief interview met een Nederlandse Jihadstrijder door Nieuwsuur-verslaggever Jan Eikelboom, naar Theo Verbruggen, helemaal in Groningen.
Kent u Theo? Jarenlang terroriseerde hij me ‘s ochtends in de auto in het filiaal bij Radio 1, waar een live verbinding wordt gelegd met de reporter ter plekke. Die stem, die intonatie, dat zeikerige, Brabantse toontje bij wantoestanden in het bejaardentehuis, waar de wc-rollen ineens op zijn. Theo staat nergens voor en brengt het chronisch tekort aan wc-papier alsof de derde wereldoorlog is uitgebroken.
Zondag mocht Theo van de baas naar Groningen, want daar vielen drie vlokken sneeuw. ‘En dan is het wit’ opent Verbruggen zijn reportage, de nieuw dichter des Vaderlands dient zich al aan.
‘Genieten, denk je’, vraagt Theo zich af, maar komt daarna meteen met quotes van slachtoffers, die de ontberingen in het hoge noorden ternauwernood hebben overleefd. ‘Het is koud’, ontboezemt een Groningse aan Theo, ‘maar straks is het binnen weer lekker warm.’
Geen detail ontgaat Theo: ‘de jeugd van de stad Groningen ziet er wel lol in.’ Maar Theo laat zijn cameraploeg ook volledig los op een man die zijn voorruit schoon krabt en op het voetbalveld, vanwege de afgelasting van de match Groningen-Twente, terwijl ik mannen met kruiwagens ijs en sneeuw zie zeulen. ‘Veld ongeschikt’ concludeert Theo in één, scherpe, korte oneliner. Theo zit er altijd bovenop.
Tot slot zijn standupper, inclusief rode neus. Het blijft voorlopig sneeuwen, lieve kijkers, meldt Theo, ‘met alle gevolgen vandien, met name voor het verkeer.’
De hoofdredactie van het NOS-Journaal moet vanmiddag nog een spoedvergadering beleggen met maar één agendapunt: Theo Verbruggen moet per direct van de buis. Zelfs het sexy jurkje van collega Annechien zal hem niet redden van het schavot.
