De telefoon rinkelt bij het bedrijf GP-Staffing, Government Professionals. “Goedemorgen met wie heb ik het genoegen?” Er volgt een diepe zucht “… eh .. ik kan mijn naam niet noemen maar ik ben een bekend politicus … eh kan ik de heer Leers spreken … zeg maar dat Limburgs Fransje … aan de lijn … eh is.” De opbeller spreekt zacht en aarzelend. De telefoniste zegt hem te zullen doorverbinden. Ze schakelt door naar Gerd Leers, oud burgemeester van Maastricht en voormalig minister in het kabinet-Rutte I. Hij runt een bedrijf om oud-collega’s aan een baan te helpen.
“Ik heb Limburgs Fransje voor u aan de telefoon”, zegt ze. Leers grijnst en weet dat hij een nieuwe klant gaat krijgen. “Ja, met Leers.” Hij hoort een diepe zucht en een vloek. “Gerd met Frans Weekers ..uh .. eh .. ik weet niet goed hoe te beginnen … maar .. eh .. uh .. ik denk dat ik de klos ben … dinsdagavond moet ik debatteren met de Kamer .. eh .. en .. ik ben .. bang .. dat ik het niet ga redden .. wat is jouw advies .. zelf opstappen .. of ..eh .. een motie van wantrouwen .. afwachten.” Er volgt weer een vloek “.. nom de Dieu.”
“Ho ho ho, Fransje .. rustig jongen, blijf kalm. Laat me even denken.” Er valt een korte pauze. “Mijn advies is dat je het beste tijdens het debat kunt proeven hoe je er voor staat. Is de druk te groot dan kun je beter de eer aan jezelf houden .. en opstappen. Ja jongen, het politieke leven is hard. Maar je weet als je weg bent, sta ik voor je klaar om een nieuwe klus voor je te zoeken. Je kunt op me rekenen en over geld praten we later wel.”
Er volgt weer een diepe zucht. “Gerd .. we zijn Limburgers … eh .. onder elkaar. Bedankt jongen. Ik doe mijn best om het te redden …”
Leers: “Mag ik je even onderbreken …eh dit is wel pijnlijk, maar je bent ook wel een oetlul. De fouten die jij hebt gemaakt moet je ook nooit meer maken ….” Het blijft doodstil aan de andere kant van de lijn. “Je hebt je ambtenaren geschoffeerd, je hebt de media onderschat en het ergste … je moet jezelf maar eens in de ogen kijken of je wel de juiste man op de juiste plek bent. Die verkiezingszuil hier op de snelweg was ook geen beste stunt, maar ja, VVD hè. Als ik het politiek inschat … eh .. ben je weg, maar goed Limburgers onder elkaar .. ik ga straks vreselijk mijn best doen om je weer aan de bak te krijgen, ok?”
Het blijft stil aan de andere kant van de lijn…
De verbinding wordt verbroken.
