Wat kun je in een gemeenteraad bereiken? Suzanne Klein Schaarsberg, lijsttrekker van Student en Stad in Groningen wil over vier jaar meer kwalitatief goede huisvesting voor studenten. Hoe realistisch is deze verwachting? De kans lijkt klein dat er veel verbeteringen komen, want de dossiers zitten muurvast en dus lijkt er nauwelijks ruimte voor verbetering. “Er zitten hier huisjesmelkers die een koude douche goed genoeg vinden.”
Klein Schaarsberg ergert zich aan het onderscheid in de gemeente Groningen tussen verschillende bevolkingsgroepen: “Er mogen vergunningen worden uitgegeven voor kamerverhuur voor 15 procent van de panden in een straat. Dat leidt tot een rare spreiding van studenten over de stad. Het idee ervan was studenten te spreiden en overlast aan te pakken. Maar die overlast is een fabeltje, want de overlast van studenten is ongeveer 12 procent. Dat is relatief weinig.”
De stad dreigt te veranderen door de normen van de gemeente, meent Klein Schaarsberg: “Je hebt van oudsher studentenbuurten. Door die 15%-norm moeten studenten daar nu weg. Studenten gaan meer naar de randen van de stad waar van oudsher gezinnen wonen. Overlast moet je aanpakken, maar overlast is ook subjectief, dus je moet ook een manier vinden om daar met elkaar mee om te gaan. Er zijn wel trucjes om dit te ontlopen, maar als je te laat bent met het aanvragen van de vergunning moeten studenten daar dus weg.”
“Je weet dat als je die 15 procent-norm afschaft, er buurten komen waar veel studenten wonen. Als ik daar een huis koop, weet ik dat ik in een studentenbuurt zit. In zo’n buurt wonen allemaal studenten met hetzelfde leefritme, dan is er geen probleem. Als je studenten naar de randen van de stad verhuist, is het dat wel. De oude studentenbuurten hoeven niet per se in ere te worden hersteld, maar je moet de mensen wel hun gang laten gaan. Je moet niet een bepaalde bevolkingsgroep wegzetten omdat ze zogenaamd overlast veroorzaken.”
Ook op een ander terrein gaat het in Groningen niet goed. “Er is een groot kwalitatief tekort aan studentenkamers. Er waren 5.400 kamers gepland en er zijn er ongeveer 1.200 opgeleverd. De rest ligt op zijn gat omdat de coöperaties op dit moment geen geld hebben om te bouwen. Hier kunnen wij zelf niet veel aan doen en dat geef ik ook toe. De plannen die liggen er al.”
“Het geld bij de coöperaties ontbreekt, dus dan moet je gaan kijken naar de private markt, die in Groningen ook voor heel veel kamers zorgt. Die zetten we op slot door in de typische studentenwijken andere mensen te laten wonen. Zonder die norm zou het ook makkelijker zijn voor ondernemers om hier geld in te stoppen. De PvdA heeft dan een verhaal over diversiteitsbeleid, overlast en spreiding over de stad. D66 zat de afgelopen tijd onder college-plak. Zij hebben allebei de afgelopen vier jaar niets gedaan.”
Een studentenpartij zou zich ongetwijfeld moeten profileren op de meest in het oog springende studententhema’s. Studentenhuisvesting lijkt de beste kandidaat: de gemeente maakt er beleid over en dus is er in theorie iets op dit terrein te bereiken. Ook is het een thema waar studenten zich ongetwijfeld massaal druk over maken: om een kamer te vinden, over de kwaliteit van een kamer en over de kosten ervan. Student en Stad heeft het ideale campagnethema waarmee gemakkelijk veel kiezers te trekken zijn, zo lijkt het.
Maar de schijn bedriegt. Het standpunt van de gemeenteraad over spreiding van studenten over de stad levert problemen op: andere partijen lijken niet bereid dit te veranderen. De hoeveelheid kamers is vooral afhankelijk van de inspanningen van woningcorporaties en daar gaat de gemeente niet over. Al met al heeft Student en Stad wel een aansprekend campagnethema, maar is de kans dat er echt resultaten geboekt gaan worden blijft klein. Politiek is een zaak van de lange adem. Het enige voordeel is: Student en Stad kan nog lang op dit thema campagne voeren.
Chris Aalberts volgt vier lokale politici tijdens hun campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart 2014. Eerdere afleveringen uit deze serie vind je hier. Beeld: Stefan Baguette.
