Bob de Jong is ingestort. Nog voor hij één streek heeft geschaatst, trilt zijn sportcarrière maar ook zijn verdere leven op zijn grondvesten, daar diep in Kaukasus. Bob mocht namelijk de vlag niet dragen van de Nederlandse delegatie. Dat privilege was door chef déquipe Maurits Hendriks toebedeeld aan Jorien ter Mors, shorttracker en langebaanschaatster. Ondanks de deceptie bij De Jong, drie dagen lang verkeerde hij volgens Maurits in een diep dal, werden Jorien en Bob later gelukkig toch nog samen gezien op de tribune. Dus no hard feelings op de eerste dag, want dat is slecht voor de moraal.
Ik voorspel u, het worden zeventien, slopende, lange dagen voor de buis. Zolang het maatschappelijk debat over Rusland met in het bijzonder president Poetin de sport blijft overvleugelen, kijkt u zo’n honderd keer achter elkaar naar de Rondom Tien van Sotsji.
Met slechts één hamvraag die de komende twee weken beantwoord dient te worden: kijken we naar een miljarden verslindende façade of gaat het toch nog enigszins om sport?
Derk Sauer, uitgever, mediatycoon en miljonair met nog steeds de tongval alsof ie net uit de Amsterdamse Pijp is getrokken, vindt Maurits een naïeve eikel, die niet achter de schuttingen van Poetin durft te kijken.
Volgens Derk hoef je maar even door te lopen in het Olympische dorp en je ziet half afgebouwde huizen, maar ook al het verval op je af komen.
Derk is uitgenodigd door zijn rijke, Russische vriendjes, waaronder de hoogste baas van Gazprom. Wij letten niet op, vindt Sauer, want we willen de façade van Poetin liever niet zien
Kijk maar naar de openingsceremonie, onderbouwt Sauer zijn kritische betoog in de studio, zo tam hebben we het lang niet gegeten.
Londen was één en al euforie, maar hier in Sotsjii, zien de Russen dwars door het sprookje heen en denken ze meer aan de pijn die ze voor het opgeklopte evenement moeten lijden. ‘Je kijkt naar een filmset’, heeft het andere vriendje van Derk geroepen, en die kan het weten, want dat is de beroemdste regisseur van het land volgens de Amsterdammer.
Toch ziet Maurits ook voordelen bij Poetins speeltje. Economisch hebben de Winterspelen het land een boost gegeven, zetten ze jonge mensen aan tot denken over de toekomst van het land en is de infrastructuur rond Sotsji tot wasdom gekomen. Dat daar een prachtig natuurgebied voor moest sneuvelen, vergeet de chef d’ equipe toevalligerwijs even te melden.
Poetin zelf werd in tegenstelling tot Bob de Jong wél behoed voor een débacle, mede omdat de gehersenspoelde tv-regisseurs tijdens de opening een kunstje hebben geflikt, dat respect afdwingt. Slecht vier Olympische ringen kwamen tot leven in de show, de vijfde bleef om onbekende redenen haperen. Terwijl de hele wereld deze blunder aanschouwde, werden in Rusland razendsnel de goede beelden uit de repetitie ingeplakt en geen haan die kraaide naar deze uitglijder, zelfs de hoogste baas werd zo misleid. Dat er vandaag honderd man op straat staan, waarvan er een aantal wordt verbannen naar Siberië, dat is weer een ander verhaal.
Misschien wel het allerbelangrijkste nieuws uit Sotsji: het ‘homowoord’ is gelukkig al gevallen. Uit de mond van onze eigen premier, die zelf even voor gay werd versleten, vanwege zijn innig relatie met zijn woordvoerder, die in euforische staat naast zijn baas was te zien. Goed geregisseerd Mark, châpeau.
En mocht u zelf ook twijfelen aan de oprechte motieven van het IOC, luister dan nog eens naar de speech van de nieuwe baas, de Duitser Thomas Bach, die de clichés nog eens voor u op een rijtje zet.
Sport verbroedert niet alleen, het houdt de dialoog tussen regeringsleiders in stand, de sporters fungeren in dit spel als de ambassadeurs. ‘Ook in ons hart brandt de vlam’, liet schaatser Mark Tuitert zich prozaïsch ontvallen.
Sven Kramer gaat vandaag de vijf kilometer winnen volgens Erben Wennermars. De volle twee weken iedere dag op de buis bij de NOS met zijn enthousiaste, adhd-bevlekte, onverstaanbare commentaar. Zo lekker spontaan en helaas niet af te remmen.
Wat dat betreft hebben we veel gemeen met de Russen: ook wij zijn dol op folklore.
Bovendien valt er hopelijk ook nog wat te lachen, als tegenkracht voor de anti-Poetin sentimenten.
