Ondernemen begint met een goed idee, ThePostOnline zet daarom opvallende startups in de schijnwerpers. Deze week spreken we Eva Rennen over haar ijsjesbedrijf Melt icepops.
Wat is jullie idee?
Ander half jaar geleden, in de lente van 2012, zochten mede-eigenaar Leonie Smelt en ik een zomerbaantje, en we hadden het plan om met een ijskarretje het park in te gaan om ijs te verkopen. Maar we kwamen er ook achter dat iedereen dat al deed, met softijs. Wij wilden juist iets doen met waterijs. We ontdekten dat op dat moment het raketje precies 50 jaar oud was, en we vonden het bizar dat datzelfde ijsje nog steeds markt domineerde.
Eva Rennen (l) en Leonie Smelt (r)
Jullie willen het raketje uit de markt drukken?
Het raketje is wel aan vervanging toe, ja. Het is altijd maar hetzelfde massa-product. Dat kan spannender vinden wij.
En hoe ga je dat doen?
Wij willen technologie, design en food met elkaar combineren. We willen een hele traditionele industrie als de waterijsjesindustrie veranderen. We willen elke mogelijke vorm waterijs in elke smaak die je maar wil kunnen leveren.
En nu is er het bedrijf Melt.
Precies. Leonie heet al ‘Smelt’ met de achternaam, dus de merknaam was snel bedacht. Maar we denken natuurlijk internationaal, dus we hebben er Melt van gemaakt. We produceren ons ijs in een oud schoolgebouw, dat gebeurt allemaal nog heel kleinschalig en ambachtelijk. Alle ijsjes worden met de hand gemaakt.
Kun je iets vertellen over dat productieproces?
We ontwerpen modellen met een 3D-moduleerprogramma en dat printen we dan met een 3D printer uit. We gebruiken een Ultimaker (zie hier hoe zo’n apparaat het logo van ThePostOnline uitprint), met die printer printen we een vormpje uit, dat matrijs. Dan verhitten we met een zelfgebouwd apparaat plastic rondom dat vormpje en dan heb je een matrijs, een soort mal dus. Met zo’n mal maak je dan een waterijsje.
Versimpelde weergave van de techniek van de ijsjesprinter
Dat klinkt behoorlijk arbeidsintensief?
Dat is het ook. We wilden eerst gewoon mallen bij bedrijven bestellen, maar dan begin je al met 3000 euro opstartkosten, terwijl een vormpje 3D-printen ongeveer 3 euro kost. We kunnen met ons idee dus niet terecht bij de tradionele manier van productie, we hebben alles zelf ontwikkelt. We hebben nu wel concrete plannen om het proces te versnellen en op te schalen.
Jullie waren onlangs bij De Wereld Draait Door te gast met een ander apparaat
Klopt, dat apparaat print direct ijs uit. Hoewel het eigenlijk omgekeerd 3D-printen is. Je begint met een blokje ijs en ‘schaaft’ er ijs vanaf om tot het vormpje te komen. Dat wordt wel vaak onder 3D-printen gerekend maar het werkt eigenlijk anders. Het is een soort side-project eigenlijk, maar wel iets waar we uiteindelijk naartoe willen.
En hoe gaat het met de omzet?
We draaien omzet, maar omdat ons productieproces nu nog zo intensief is moeten we opdrachten weigeren. Dat is zonde, maar het is in ieder geval fijn dat we opdrachten krijgen. We verdienen wel geld, maar dat investeren we direct weer in de onderneming. We draaien iets meer dan break-even. Om serieus omzet te draaien moeten we groeien en daar hebben we een plan voor ontwikkeld, we zijn nu op zoek naar financiering.
Hoeveel tijd ben je eraan kwijt?
We zijn hier fulltime mee bezig, ondertussen ben ik ook nog aan het afstuderen en heb ik ‘s avonds nog een bijbaantje om de rekeningen te betalen.
Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?
We willen blijven vernieuwen en innoveren. Ik hoop dat we over vijf jaar de food-industrie en ook de consument verassen met allemaal nieuwe dingen die we hebben bedacht. Met Melt willen we internationaal, zodat je ook in Tokyo een ijsje kan kopen dat alleen in Tokyo verkrijgbaar is. Globaal te werk gaan, maar locatiegebonden producten maken. Nederland is eigenlijk een lastige markt voor waterijsjes, we hebben natuurlijk wel de festivals en dancefeestjes, maar ons idee past eigenlijk beter bij warmere landen, Brazilië of zo?
