Het CBS maakte deze week bekend dat de werkloosheid verder is toegenomen. Van de beroepsbevolking is nu zo’n 8,6 procent werkloos. Kijkt men alleen naar jongeren tot 25 jaar, dan is de werkloosheid zelfs 10,2 procent. Cijfers waar politici zich wel eens bij achter de oren mogen krabben.
Minister Asscher (Sociale zaken en Werkgelegenheid) maakte afgelopen week bekend dat hij met de Nederlandse gemeenten, met ruim 30 miljoen euro van het Europees Sociaal Fonds, zo’n 56.000 jongeren tussen de 15 en 25 aan werk wil helpen. Maar de vraag is of dit probleem met geld alleen op te lossen is.
Ben je eindelijk afgestudeerd, universitair diploma en studieschuld op zak, dan wil je écht aan de slag. Vol goede moed verstuur je de ene sollicitatiebrief na de andere, maar tot grote spijt volgt afwijzing op afwijzing. Meestal is de reden ‘te weinig werkervaring’, maar lang niet altijd is deze reden gegrond.
Meer en meer lijkt het erop dat leeftijd de belangrijkste reden van afwijzing is. Want hoe kan men van een jongere verwachten dat deze een cv heeft dat qua werkervaring gelijk is aan dat van een 40-jarige? Bovendien, hoe kunnen jongeren meer relevante werkervaring opdoen als er geen instelling is die hen dit gunt?
De werkervaring prevaleert boven de mogelijkheden van de sollicitant. Terwijl juist jongeren nog van alles kunnen bereiken, flexibel zijn,minder geld kosten en nog voor veel open staan. Waarom is het dan zo dat werkgevers niet voor hen openstaan?
Het zou logisch zijn als men kiest voor de mogelijkheden die iemand biedt. Het is dan ook verbazingwekkend dat de minister denkt dat met geld alleen de werkloosheid valt op te lossen. Zou hij zelf nooit in deze positie hebben gezeten?
Het wordt tijd voor een nieuwe tijdgeest. Werkgevers, neem ons jongeren in dienst!
Lang leve de jongeren! Gebruik ze, leer van ze en profiteer!
