‘Erections, Ejaculations, Exhibitions, and General Tales of Ordinary Madness.’ De titel van zijn eerste korte verhalenbundel. We zouden het omschrijvend voor zijn werk kunnen noemen, dat zich baseerde op seks, alcoholmisbruik, eenzaamheid en de klappen die hij als kind van zijn vader kreeg. Hij werd geboren in Duitsland. Groeide op in Los Angeles. Verhuisde naar New York om schrijver te worden, wat in het begin voornamelijk resulteerde in een carrière als alcoholist. Uiteindelijk schreef hij meer dan veertig proza-, poëzie- en romanboeken. En hoe. Levenslessen van cult-held Charles Bukowski.
Bukowski’s werk is een synoniem voor eerlijkheid. Hij gaat voortdurend de confrontatie met zichzelf en het leven aan. Zoals hij ooit zei: “Sommige mensen worden nooit gek. Wat een verschrikkelijk leven moeten zij hebben.” Hij was niet bang voor emoties, om zichzelf en zijn hele omgeving kwetsbaar op te stellen. Neem zijn roman ‘Women’: een gedetailleerde omschrijving van de vrouwen waar hij mee sliep sinds hij enige faam verwierf. Ook zijn drankgebruik komt veelvoudig aan bod. Vulgair, controversieel, vrouwonvriendelijk, maar altijd eerlijk. Autobiografisch was doorgaans de norm. Stephen Kessler (schrijver, ontmoette Bukowski ooit, correspondeerde met hem): “Zonder zichzelf beter dan hij is te laten lijken, minder heldhaftig, schrijft Bukowski met een soort niets-te-verliezen-oprechtheid, die hem onderscheidt van de meeste ‘autobiografische’ schrijvers en dichters. Hij schreef geen excuus over de rafelige rand van onze samenleving.”
“Vind waar je van houdt en laat het je vermoorden.” Een van zijn bekendste quotes. Bukowski was fervent voorstander van het ‘all the way‘-motto. “Begin niet eens als je niet alles wilt opgeven. Ja, dat kan betekenen dat je vier dagen geen eten hebt of zit te koukleumen op een bankje in het park. Het kan de gevangenis betekenen. Maar je zal het doen, ongeacht de isolatie, afwijzing en barre omstandigheden. En het zal mooier zijn dan je je ooit voor had kunnen stellen.” Een fragment uit zijn gedicht ‘So you want to be a writer’: “Unless it comes out of your soul like a rocket, unless being still would drive you to madness or suicide or murder, don’t do it. Unless the sun inside you is burning your gut, don’t do it.” Enfin, de levensles in dit geval: doe het goed. Of doe het niet.
Na twee publicaties als twenty-something, duurde het 25 jaar voordat Bukowski’s werk gepubliceerd werd. In de tussentijd was hij dronken en versleet hij behoorlijk wat baantjes om zijn levensonderhoud te bekostigen. Hij werkte onder andere in een slachthuis, augurkfabriek (vraagteken), bij een tankstation en als parkeerwacht. Hij raakte zijn typemachine welgeteld tien jaar niet aan, voordat hij het schrijven weer oppakte. Bukowski schreef zijn eerste boek Post Office toen hij 49 jaar oud was, en dat binnen een maand. Alhoewel hij dit zelf omschreef als het hebben van weinig ambities, toont zijn misschien onbewuste doorzettingsvermogen van groots karakter.
“Soms klim je uit bed in de ochtend en je denkt: ik ga het einde van de dag niet halen. Dan lach je vanbinnen en je herinnert je alle keren dat je je zo voelde.” Overleving was een belangrijk thema binnen Bukowski’s oeuvre. Hij zocht voortdurend naar de grenzen van het uitzichtloze, gemiddelde Amerikaanse bestaan van de middenklasse. Daarnaast bleef de beste man bleef zijn alcoholverslaving overleven, totdat leukemie hem fataal werd in 1994. (Wat overigens niet impliceert dat alcohol beschouwd kan worden als een wijze levensles).
Behalve dronkelap en uitzonderlijk dichter, is ‘narcist’ iets dat Bukowski regelmatig naar zijn hoofd geslingerd kreeg. (Oh, en overigens zijn zelfs zijn fans het eens dat hij een asshole was). “Voor wie onder ons de God-formule niet kan accepteren, zijn de grote antwoorden niet in steen gebeiteld. Wij passen ons aan aan nieuwe omstandigheden en ontdekkingen. Ik ben mijn eigen God.” Narcisme of niet, Bukowski’s realisme en de drang om het heft in eigen handen te nemen, verdient enige waardering. Een andere quote die wereldverbeteraars boven hun bed zouden moeten hangen: “Je begint met het redden van de wereld door een persoon tegelijkertijd te redden: de rest is grandioos romantiseert of politiek.”
Zijn weduwe Linda King liet ‘Don’t try’ in Bukowski’s grafsteen graveren. In een interview in 2005 verklaarde ze: “Het is iets wat hij ooit zei. Niet om aan te geven dat je achterover moet leunen, zoals veel mensen denken. Het probeert te zeggen dat je het niet eens moet proberen… Je moet het gewoon doen. Je wilt niet je hele leven aan het proberen zijn.”
