Twijfelend stap ik de trein uit op station Hardinxveld-Giessendam. Het dorp met de langste plaatsnaam van Nederland heeft maar liefst drie stations en elke keer weer vraag ik me af waarom. Een schemering trekt over het Zuid-Hollandse gehucht. Ik ben weer terug, inmiddels geneutraliseerd tot Brabander.
Het leuke aan een dorp is dat iedereen elkaar kent. Je kunt op straat met vrijwel iedereen een praatje maken, omdat iedereen wel iemand van de familie kent. Dat zou de saamhorigheid moeten versterken, maar op het moment dat ik door de winkelstraat loop heb ik het gevoel dat ik door een spookstad heen drentel. Een kille sfeer dringt tot het beenmerg door. Ergens zie ik een verdwaalde fietser voorbij snellen, vast omdat hij zo snel mogelijk het dorp uit wil.
Ook is het zo dat, wanneer je een leuke ‘chick’ aan de haak slaat, de kans groot is dat je indirect incest aan het plegen bent. De liefdesbanden liggen in een hecht dorp zo gecompliceerd dat vrijwel iedereen familie van elkaar is. Kans is groot dat je achterneef dan ook opeens je zwager is.
Er wordt gepraat in een dorp. Juist omdat iedereen elkaar kent kan dat vervelend zijn. Zo pas je, wanneer je iets buitensporigs hebt gedaan, niet meer in het dorpse straatje en is een kus op de voorhoofd aan de andere kant van het dorp een beroving van iemand zijn kuisheidsgordel.
Ik ergerde er me op een gegeven moment aan. Dat dorpse, die kleinschaligheid. Het contrast met de stad waar ik nu woon is er. Die stad, ‘Kruikenstad’ tijdens carnaval is voor mij groot, maar in vergelijking is Tilburg slechts een middelgrote stad.
Toch heeft Tilburg iets wat mij heel erg trekt. Het is geen mooie stad, de infrastructuur vind ik belabberd, maar het is er gezellig. Die gezelligheid komt ook doordat Tilburg een relatief klein centrum herbergt. Wanneer je weer eens de student aan het uithangen bent in de binnenstad kom je altijd wel bekenden tegen. Zo heeft Tilburg toch een beetje een dorps karakter.
Ik ben van deze stad gaan houden. Misschien juist wel omdat ik het dorpse Hardinxveld niet achter me kan laten. Stiekem ben ik wel een beetje dol op dat dorpse gedoe, ik ben namelijk nog steeds dorpsgek.
Beeld: Shutterstock
