“En waarom is het dan noodzakelijk dat er speciaal een spoor wordt aangelegd langs Emmeloord en Drachten?… De eenling die zo dom is om de trein naar St. Petersburg (vliegen is sneller en goedkoper) te nemen, gaat maar lekker op de fiets naar Kampen of Buitenpost om daar de trein te pakken.”
Een PowNed-reaguurder over het plan voor een treinverbinding tussen Lelystad en Sint Petersburg.
“Gevaar van dit artikel is dat hele volksstammen het fenomeen depressie gaan bagatelliseren. Ik heb van zeer dichtbij meegemaakt hoe ingrijpend een depressie is. En hoeveel onbegrip en onwetendheid er in de samenleving voor is.”
Uniek: de slimme Volkskrant-reaguurder! Reageert op een ronkend opiniestuk van hardloopsekteleider (tevens psychiater voor BN’ers) Bram Bakker waarin wordt geprobeerd het fenomeen depressie te bagatelliseren.
“Uit beide stukken spreekt weer een enorm dédain jegens de hogescholen journalistiek. Mevrouw Drayer, deze alumnus blikt wel dankbaar terug op haar opleiding. Na een aantal jaren werken en reizen en een universitaire studie geschiedenis schreef ik mij ruim tien jaar geleden in voor de deeltijdstudie aan de Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Ik koos juist niet voor de veelgeprezen maar dure (en daardoor nogal elitaire) postdoctorale opleiding aan de Erasmus Universiteit Rotterdam; hoeveel kon je daar in acht maanden leren? Liever reisde ik bijna vier jaar lang twee avonden per week van Amsterdam naar Tilburg. Een degelijke allround opleiding met twee stages (regionale en landelijke pers) en inspirerende docenten. Met onderdelen als taalbeheersing, reflectie op het vak en internationale betrekkingen […] Ja, regiojournalistiek is misschien niet altijd even bruisend. Zo herinner ik mij een pittige discussie uit mijn eerste stage met de hoofdredacteur over de nieuwswaardigheid van muggenoverlast. Maar met ‘gewone’ mensen kunnen praten (was Treffers daarom ‘doodsbang’ voor die stage?), je verplaatsen in hun leefwereld, creatief denken door uitgekauwde onderwerpen een frisse draai te geven: het zijn basale vaardigheden waarmee je juist in regioverslaggeving te maken krijgt (en waaraan het volgens mij bij de keurige jongetjes en meisjes van de journalistieke postdocs en masters nogal eens schort).”
Ene Vera Ros is boos op ThePostOnline-medewerker Laurie Treffers en op Vrij Nederland-columniste Elma Drayer omdat zij het hebben gewaagd zich af te zetten tegen de fantastische en internationaal befaamde kwaliteit van het Nederlandse journalistiekonderwijs op hbo-niveau. Daarom schreef Vera Ros een opiniestuk op VillaMedia waarin ze vertelt over haar beslist niet elitaire idee van regiojournalistiek. De regio, het gebied van wilden met een totaal andere leefwereld waar je toch maar mooi op het niveau van ‘de gewone mensen’ leert praten, als getalenteerd topjournalist in opleiding. Over bijvoorbeeld muggenoverlast, om maar eens een van de vele spannende leefwerelden van ‘gewone mensen’ waar je je in kunt leren verplaasten, te noemen. Het is maar goed dat uit een dergelijke benadering jegens ‘gewone mensen’ in de regio geen enkel dedain spreekt…
“De kracht van woorden. Als je je woorden verandert, verander je dus het effect … Dit fenomeen heb ik bewust leren gebruiken met verschillende vormen van meditaties en affirmaties, kortom in de communicatie met mijzelf. […] Gecombineerd met verbindende communicatie kan ik datgene wat er in mijn hart omgaat steeds beter overbrengen op anderen. En dat doe ik ook namens opdrachtgevers.”
Hee daar is Vera Ros weer. Namens haar hart waar van alles in omgaat (het lijkt potdikkie wel een ‘gewoon mens’ uit de regio). Ros heeft met zichzelf leren communiceren. Doormiddel van meditaties. Bewust verbindend, dat dan weer wel. Laten we dat dan maar ‘een hele frisse draai’ aan journalistiek geven noemen. Waarmee nu voor eens en voor altijd duidelijk mag zijn dat je écht héél véél leert op zo’n hbo journalistiek!
“Mijn vrouw is mij zat. En heeft er geen zin meer in. En dat is eigenlijk best wel terecht. (…) Ik ben er te weinig geweest voor mijn vrouw en kinderen.”
Aldus DJ-Ruud de Wild in januari live op Radio 538. Nu is het maart en heeft vrouw Aafke een andere man. Nouja, heeft heel Nederland toch kunnen meegenieten van je huwelijksperikelen, Ruud.
“Ook in Nederland mengt groeiende onvrede over een beleid dat de gevolgen van de crisis op de bevolking afwentelt zich met het gevoel dat de beslissingen eigenlijk elders worden genomen. Europa wordt er steeds minder populair door. De rechts-populistische Partij voor de Vrijheid speelt hier, net als verwante partijen elders, op in met een rancuneus, fel anti-Europees programma. Bezorgdheid daarover is terecht, maar blijft gratuit zonder het besef dat het gevoerde beleid (ook van het huidige PvdA-VVD kabinet) de onvrede alleen maar verder opstookt door ingrijpende maatregelen te nemen zonder serieus debat.”
Paul Kalma, oud PvdA-Kamerlid, doet zijn best het eerlijke verhaal te vertellen over Europa. In Trouw.
“Ik bevestig, noch ontken het”
CDA-lijsttrekker Jacob Spiker in Staphorst reageert op het gerucht dat Staphorst een vrouwelijke wethouder gaat krijgen.
“Job was het gezicht van de supporters. Hij wás FC Utrecht. Hij had het hart op de tong, een grote bek en een klein hartje. Job deed alles voor de club, zijn familie en de stad. Dat maakt hem in mijn ogen heel groot.”
Een supporterscoördinator van FC Utrecht reageert op de plotselinge dood van supporter Job Lijffijt.
“Niemand moet geld verdienen aan de dood van mijn dochter.”
De moeder van de op Utoya gestorven Sharidyn wil de komst van een monument op het eiland tegenhouden. Via NOS.nl.
“But even a little data is better than almost none, which the disappearance of flight 370 makes clear. It should be rather straightforward to install a processor connected to the black box that can select a subset of the most relevant data. A recent patent application filed by Boeing describes such a system, which specifies a limited data set including the precise location of the aircraft and the flight control inputs by the pilot or the automation system. There will be costs to mandating such a system, but the benefits are clear. Multi-national search and recovery teams involving a fleet of ships and search aircraft should no longer be necessary.”
De signaalzenders op de black boxes van vlucht MH370’s Boeing 777-200ER zijn inmiddels al door eenderde van hun accucapaciteit heen (ze kunnen dertig dagen lang een signaal uitzenden). Daarmee begint ook de discussie over nieuwe technieken om mysteries met vermiste toestellen voortaan te voorkomen. Via The Guardian.
