Een jongere, idealistischere, nog niet door de buitenwereld verharde versie van brUmar: Graurie. Refresh-hoofdredactrice Grieke en TPO-stagiaire Laurie schrijven elkaar wekelijks over actualiteiten die enig belang hebben voor hun generatiegenoten.
Beste Laurie,
Vandaag is het dan de magische dag: stemmûh! Omdat ik nog geen achttien ben mag ik er nog niet van meegenieten. Zelf sta ik echter op de lijst van een lokale partij en hoop ik natuurlijk dat wij zoveel mogelijk zetels winnen. Dat ik op de lijst van een lokale (!) partij sta, zegt echter al genoeg over mijn visie wat betreft de gemeenteraadsverkiezingen. Ik vind het fantastisch dat er nog iets bestaat als een democratisch gekozen gemeenteraad. Al hebben de lokale kandidaten geen media-training gevolgd en dragen ze geen mooie pakken, ze zijn in mijn ogen méér dan nodig.
Klein Orkest zong het al: “Die politieke Haagse maffia, die blijft maar korten op de minima. Nou, laat ze zelf maar betalen, want bij Koos valt niets te halen! Sorry dat ik besta!” – Je weet gelijk waar ik het over heb. Iedere Nederlander kan wel eens mopperen over de politiekvoering in Den Haag. Toch lijken we na die verkiezingen weer vier jaar niks te zeggen te hebben. Mark en Diederik blijven gezichten van de televisie: Nederland moet ze geloven op het praatje dat hun spindoctor heeft bedacht. Lokale politiek is daarentegen authentieker.
Naast het idee dat je beduidend meer invloed uitoefent met je stem voor de lokale verkiezingen, is de politiekvoering dus ook een stuk laagdrempeliger. Ja, het niveau ligt daarom óók een stuk lager. Ikzelf ben ook betrokken bij de lokale transitie van Jeugdzorg, maar weinig partijen weten er daadwerkelijk iets van af. Onze kleine gemeente gaat dan ook waarschijnlijk een samenwerking aan met andere kleine gemeenten in de buurt. Dat gebrek aan kennis moet je de gemeenteraad niet verwijten: de transitie is een discussiepunt an sich.
Het is goed te begrijpen dat jij het nut van lokaal stemmen niet ziet. Je bent immers een jonge studente die binnenkort op zichzelf gaat wonen. Echt niet iedereen voelt zich betrokken bij dat ene stoplicht, maar er is altijd wel een dilemma bij waar jij om geeft. De politieke hoofdlijnen zijn ook in de regionale politiek goed terug te zien: het kan linksom (b.v. oog voor sociale voorzieningen) of rechtsom (b.v. oog voor infrastructuur), of, hier in de Biblebelt, naar ‘Gods woord’. Dat zie je echt wel terug in de komende bestuursjaren van de gemeenteraad.
Maar je moet je ook beseffen dat de gemeenteraad absoluut niet te vergelijken is met de Haagse politiek. De overheid schuift enkele kleine puntjes door naar de gemeente, en daar mogen ze zich mee bezig gaan houden. Je kunt het vergelijken met mijn werk als broodschrijver. Ik kan wel wat roepen, maar het zou wel héél bijzonder zijn als daarmee een oorlog voorkom. Waarom schrijven wij eigenlijk over gemeentepolitiek, als we ook over mantelzorg kunnen schrijven? Of over Syrië?
Daarnaast, het wordt echt een rommeltje als tientallen coffeeshops en tomatenkwekerijen als paddenstoelen uit de grond schieten. Dat moet je niet overschatten.
Succes met het uitbrengen van je stem!
